آیه
وَیَقُولُونَ مَتَی هَذَا الْوَعْدُ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ
مَا یَنظُرُونَ إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ یَخِصِّمُونَ
فَلَا یَسْتَطِیعُونَ تَوْصِیَةً وَلَا إِلَی أَهْلِهِمْ یَرْجِعُونَ
ترجمه
(کفّار) میگویند: اگر راست میگوئید، این وعده (قیامت) چه وقت فرا میرسد؟
آنان جز یک صیحه (مرگبار) را انتظار نمیکشند که آنان را فرا خواهد گرفت، در حالی که به مخاصمه و جدال سرگرمند.
پس در آن حال، نه توان وصیّتی دارند و نه میتوانند به سوی خانوادههایشان باز گردند.
پیام ها
1- کفّار، دلیلی بر انکار قیامت ندارند و تنها با طرح این سؤال که قیامت چه زمانی است، آن را به استهزا میگیرند. «متی هذا الوعد اِن کنتم صادقین»
2- معیّن نبودن زمان امری، دلیل بر واقع نشدن آن نیست. «متی هذا الوعد»
3- قیامت، وعده الهی است. «هذا الوعد»
4- کفّار، انبیا و مؤمنان را دروغگو میپندارند. «اِن کنتم صادقین»
5 - قیامت خبر نمیکند، این همه غفلت و استهزا چرا؟ «صیحة واحدة»
6- قیامت که بیاید، نه زبان تاب سخن دارد و نه پا توان فرار. «فلا یستطیعون توصیة و لا... یرجعون»
7- برپایی قیامت پس از یک صیحه مرگبار است. «صیحة واحدة»
8 - پایان دنیا و آغاز قیامت در حالی خواهد بود که مردم سرگرم جدال و کشمکش روزانهاند. «تأخذهم و هم یخصّمون»
9- وابستگیها و دلبستگیها در دنیا، کارساز است. با قیام قیامت، همه بندها گسسته میشود. «و لا الی اهلهم یرجعون»