آیه
وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَی الْهُدَی وَأَوْرَثْنَا بَنِی إِسْرَآئِیلَ الْکِتَابَ
هُدیً وَ ذِکْرَی لِأُوْلِی الْأَلْبَابِ
ترجمه
و همانا ما به موسی هدایت دادیم و به بنی اسرائیل کتاب آسمانی (تورات) را به میراث دادیم.
(که) مایهی هدایت و تذکّر برای خردمندان است.
نکته ها
در آیات قبل سخن از نصرت انبیا و مؤمنان بود، در اینجا گویا نمونهی «رسلنا» را موسی و نمونهی «الذّین آمنوا» را بنی اسرائیل بیان کرده است.
«الباب» جمع «لُبّ» به معنای عقل و خرد خالص است.
پیام ها
1- هدایت، هدیهای از سوی خداوند است. «ایتاء» به معنای «عطا» است. «آتینا موسی الهدی»
2- هادی باید قبلاً هدایت یافته باشد. «آتینا موسی الهدی»
3- همه مردم حتّی انبیا به هدایت الهی نیاز دارند. «آتینا موسی الهدی»
4- هدایت، اگر بخواهد ماندگار شود باید مکتوب شود و رمز جاودانگی ادیان الهی، کتب آسمانی است. «آتینا موسی الهدی و اورثنا بنیاسرائیل الکتاب»
5 - هدایت اگر همراه با تذکّر نباشد، به فراموشی سپرده میشود. «هدیً و ذکری»
6- درک معارف آسمانی، به خرد و تقوا نیاز دارد. «هُدیً للمتّقین»** بقره، 2.***، «هُدیً و ذکری لاولی الالباب»
7- عقل، انسان را از وحی بی نیاز نمیکند، بلکه هر دو مکمّل یکدیگرند. «هدیً و ذکری لاولی الالباب»
8 - عناصر سعادت چند چیز است: الف) لطف و هدایت الهی. «و لقد آتینا موسی» ب) رهبری معصوم. «موسی» ج) قانون آسمانی. «الکتاب» د) تذکّر و دوری از غفلت. «ذکری» ه) عقل و خرد ناب و خالص. «لاولی الالباب»
9- بیداری و پندآموزی نشانه عقل سلیم و خرد ناب است. «ذکری لاولی الالباب»
10- معارف کتب آسمانی مطابق عقل و خرد است. «ذکری لاولی الالباب»