تحریم ربا از نظر علماى شیعه بلکه جمیع علماى اسلام مسلّم است(32) و نه تنها آن را حرام دانسته اند، بلکه منکر آن را مرتد خوانده اند، و این حکم را جزء ضروریات دین اسلام شمرده اند; بنابراین اگر کسى با علم به ضرورى بودن حرمت ربا، منکر آن شود:
الف: صاحب جواهر در کتاب پرارزش خود ـ که هیچ فقیهى بى نیاز از آن نیست - مى فرماید: «الفصل السابع فی الربا المحرّم کتاباً وسنّةً وإجماعاً من المؤمنین بل المسلمین بل لایبعد کونه من ضروریات الدین فیدخل مستحلّه فى سلک الکافرین; ربا از نظر قرآن، احادیث معصومین(علیهم السلام) و اجماع شیعیان بلکه تمام مسلمانان حرام است; بلکه بعید نیست که از ضروریات دین باشد و منکر آن در زمره کافرین باشد». (جواهرالکلام، ج 23، ص 332).
ب: ابن قدامه که از فقهاى معروف اهل سنّت است مى گوید: «الربا فی اللغة هو الزیادة... وهو محرّم بالکتاب والسنّة والإجماع... وأجمعت الاُمّة على أنّ الربا محرّم; ربا در لغت به معناى زیاده است... و از نظر قرآن و روایات و اجماع، حرام است». (المغنى، ج 4، ص 133).