آیه
قُلْ إِنَّ رَبِّی یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَآءُ وَیَقْدِرُ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ
ترجمه
بگو: همانا پروردگار من برای هر که بخواهد روزی را گشایش میدهد یا تنگ میگرداند ولی بیشتر مردم نمیدانند. (که این گشایش ها و تنگیها بیانگر میزان علاقه خداوند به آنان نیست.)
پیام ها
1- پیامبر باید عقائد انحرافی مردم را اصلاح کند تا گمان نکنند نعمتهای خداوند همیشه نشانه مهر و لطف اوست. «قل انّ ربّی...»
2- دادن و گرفتن نعمت، نشانهی مهر یا قهر الهی نیست. (ممکن است از مؤمن بگیرد و به کافر بدهد.) «انّ ربّی یبسط الرزق»
3- دادن و گرفتن روزی، از شئون ربوبیّت است. «اّن ربّی یبسط»
4- مردم عامل رزق را واسطهها، تدبیرها و کار خود میدانند و از خداوند غافلند «و لکن اکثر الناس لا یعلمون»
5 - در جامعهی دینی نگاه به اقتصاد نیز باید جنبه معنوی و الهی داشته باشد. «قالوا نحن اکثر اموالاً... قل ان ربّی یبسط»