آیه
أَفَلَمْ یَرَوْاْ إِلَی مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُم مِّنَ السَّمَآءِ وَالْأَرْضِ إِن نَّشَأْ نَخْسِفْ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ نُسْقِطْ عَلَیْهِمْ کِسَفاً مِّنَ السَّمَآءِ إِنَّ فِی ذَ لِکَ لَآیَةً لِّکُلِّ عَبْدٍ مُّنِیبٍ
ترجمه
آیا به آن چه از آسمان و زمین، پیش رو و پشت سرشان است نگاه نکردند؟ اگر بخواهیم آنان را در زمین فرو میبریم یا قطعههایی از (سنگهای) آسمان را بر سرشان فرود میآوریم، همانا در این (تهدید) برای هر بندهی توبه کاری عبرت قطعی است.
پیام ها
1- برای ایمان به معاد و دیگر امور غیبی، از محسوسات کمک بگیرید. فکر در عظمت جهان هستی، سرچشمهی ایمان به معاد است. در آیهی قبل فرمود: «لا یؤمنون بالآخرة» در این آیه میفرماید: «أفلم یروا الی ما بین...» چرا به آفریدهها نمینگرند؟
2- دست خداوند برای هر گونه تغییری در نظام هستی باز است. «ان نشأ»
3- در کنار منطق، تهدید هم لازم است. «أفلم یروا - نخسف بهم الارض»
4- تفکّر دربارهی هستی، سرچشمهی بندگی و انابه به درگاه خداوند است. «أفلم یروا... عبد منیب»