آیه
لَقَدْ کَانَ لِسَبَإٍ فِی مَسْکَنِهِمْ آیَةٌ جَنَّتَانِ عَن یَمِینٍ وَشِمَالٍ کُلُواْ مِن رِّزْقِ رَبِّکُمْ وَاشْکُرُواْ لَهُ بَلْدَةٌ طَیِّبَةٌ وَرَبٌّ غَفُورٌ
ترجمه
همانا برای قوم سبأ در محل سکونتشان نشانهای (از قدرت و رحمت الهی) بود: دو باغ و بوستان از راست و چپ. از روزی پروردگارتان بخورید و برای او شکرگزار باشید (که) شهری پاک و پروردگاری آمرزنده (دارید).
نکته ها
«سبأ» نام سرزمین حاصلخیز یمن است. سبأ نام شخصیّت بزرگ منطقه بوده که روی آن سرزمین گذاشتهاند.
مردم در رسیدن به تمدّن و بهرهگیری از نعمتهای الهی دو نوع برخورد دارند:
برخی مانند سلیمانعلیه السلام با داشتن آن همه قدرت، از خداوند توفیق شکرگزاری میخواهد. «اوزعنی ان اشکر»
گروهی مانند قوم سبأ که با داشتن شهری پاکیزه و دلنشین کفران ورزیدند.
در قرآن هر کجا فرمان خوردن آمده، در کنارش مسئولیّتی آمده است:
«کلوا... واشکروا»**بقره، 172.***
«فکلوا... اطعموا»**حج، 28.***
«کلوا... واعملوا صالحا»**مؤمنون، 51.***
«کلوا... لا تسرفوا»**اعراف، 31.***
پیام ها
1- سر گذشت کشور سبأ عبرتانگیز است. «لقد کان لسبأ... آیة»
2- سرسبزی باغهای منطقهی سبأ، استثنایی بوده است. «آیة»
3- یکی از آیات الهی، زیباییهای طبیعی است. «آیة جنّتان...»
4- منطقهی سبأ از هر گونه کمبود، آفات، نا امنی، فحشا و قحطی پاک بود. «بلدة طیّبة»
5 - در برابر نعمتهای الهی باید شاکر بود، ولی انسان هرگز حقّ شکر را ادا نمیکند و خداوند او را میبخشد. «واشکروا له... ربّ غفور»
6- در انتخاب مسکن، به عنصر آبادانی، پاکی و پاکیزگی شهر توجّه کنید. «مسکنهم... بلدة طیّبة»
7- روزی دادن و آمرزیدن از شئون ربوبیّت است. «رزق ربّکم... ربّ غفور»