آیه
وَلِسُلَیْمَانَ الرِّیحَ غُدُوُّهَا شَهْرٌ وَرَوَاحُهَا شَهْرٌ وَأَسَلْنَا لَهُ عَیْنَ الْقِطْرِ وَمِنَ الْجِنِّ مَن یَعْمَلُ بَیْنَ یَدَیْهِ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَمَن یَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنَا نُذِقْهُ مِنْ عَذَابِ السَّعِیرِ
ترجمه
و برای سلیمان باد را (رام و مسخّر کردیم) که صبحگاهان مسیر یک ماه را میپیمود و عصرگاهان مسیر یک ماه را، و برای او چشمهی مس (گداخته) را روان ساختیم و گروهی از جنّ پیش روی او به اذن پروردگارش کار میکردند؛ و هر یک از آنان که از فرمان ما سرپیچی میکرد او را از عذاب فروزان میچشاندیم.
نکته ها
«غدوّ» به معنای حرکت در طرف صبح و «رواح»، حرکت از ظهر به بعد است و مراد از کلمه «عین» ظرفی است که در آن مسّ ذوب میشود.
خداوند به حضرت سلیمان نیز همچون پدرش داوود الطاف ویژهای عطا کرده است.
به گفتهی قرآن، جنّ موجودی است مکلّف، عاقل، انتخابگر، قدرتمند و تلاشگر.
در سورهی «ص» میخوانیم: اجنّه برای سلیمان بنّایی و غوّاصی میکردند.**ص، 37.***
تسخیر باد به دست حضرت سلیمان، یعنی استفاده از آن در حرکت ابرها، حرکت کشتیها، تلقیح گیاهان، تلطیف هوا و غیر آن. «و لسلیمان الریح»
کتاب تورات (تحریف شده)، حضرت سلیمان را پادشاهی جبّار، بتخانه ساز و تسلیم هوسهای زنان معرّفی کرده، که این بر خلاف قرآن است.**تفسیر نمونه به نقل از تورات، کتاب اوّل.***
پیام ها
1- انبیا، بر جهان هستی و عالم تکوین ولایت دارند. «و لسلیمان الریح»
2- برای تسخیر طبیعت، تنها به تحلیلهای طبیعی اکتفا نکنید. (حرکت باد با ارادهی خدا در اختیار ولیّ خدا قرار گرفت.) «و لسلیمان الریح»
3- قدرت خداوند نسبت به همه چیز یکسان است. (برای حضرت داود آهن و برای حضرت سلیمان هوا را تسخیر کرد.) «و لسلیمان الریح»
4- خداوند به داوود قدرت ذوب آهن و به سلیمان ذوب مس را داده بود. «و اسلنا له عین القطر» (صعنت مسگری در زمان حضرت سلیمان)
5 - انسان میتواند جنّ را تسخیر خود کند. «و من الجنّ مَن یعمل بین یدیه»
6- جنّ با اراده و فرمان الهی، مأمور انجام کارهای انسان میشود. «مَن یعمل بین یدیه باِذن ربّه»
7- مدیریّت به قدرت و صلابت نیاز دارد. «و من یزغ منهم عن امرنا... نذقه»
8 - جنّ اختیار دارد و میتواند از فرمان الهی سر باز زند، «و من یزغ منهم عن امرنا» و در این صورت کیفر میشود. «نذقه من عذاب السعیر»