غرضم از این نكته این است كه ملاحظه كنید كه پیامبر خدا(ص) چه نگاهی به فاطمه‌زهرا(س) دارند و در این برخورد چه پیامی برای ما گذاشته‌اند و توجّه خود را به‌كار گیریم تا از اشارات پیامبر و ائمه(ع) متوجّه مقام فاطمه‌زهرا(س) بشویم و مطمئن باشید اگر نظر خودمان را نسبت به آن حضرت درست كردیم، إن‌شاءالله آن محبتِ نابی كه نسبت به حضرت فاطمه‌زهرا(س) دنبال آن بودیم، در قلبمان ظاهر می‌شود. محبت پیدا كردن دست شما نیست، درست نگاه كردن كه واقع شد، محبت خودبه‌خود می‌آید. همان‌گونه كه شما در ابتدا نمی‌توانید اراده كنید تا به خدا محبت بورزید، بلكه باید سعی كرد حضرت ربّ‌العالمین را درست شناخت و محبت دنیا را از قلب بیرون كرد، بعد به لطف الهی، محبت به حضرت پروردگار خودبه‌خود می‌آید. وقتی معنی محبت پیامبر(ص) به فاطمه(س) روشن شد، و عنایت هم دارید قلب پیامبری كه در سلامت محض است و از هرگونه شركی خالی است، به فاطمه(س) محبت می‌ورزد، پس جهت هر قلب سالمی به سوی محبت به فاطمه(س) است و هر قلبی به اندازه‌ای كه از محبت دنیا فاصله بگیرد و به سوی خدا سیر كند، به محبت فاطمه(س) نائل می‌گردد و از آن طرف، هركس به واقع محبت فاطمه‌زهرا(س) را در خود شعله‌ور سازد، به محبت خدا و دوری از شرك مفتخر می‌شود، به شرط آن‌كه با معرفت به مقام حضرت زهرا(س) خود را آماده كرده باشد كه نور فاطمه زهرا(س) بر قلبش بتابد. اگر نور فاطمه‌زهرا(س) بر قلبی افتاد، آن قلب وارد مقام عبودیت حضرت پروردگار می‌شود، چون مقام فاطمه(س) ظهور بندگی است و او پیشتاز بندگان خداست و از آن طرف؛ بهشت مقصدِ اولیاء خدا است و فاطمه(س) در رسیدن به آن مقصد پیشتاز همة بندگان است(40) و چون كسی به سروسامان می‌رسد كه به مقصد حقیقی خود برسد، پس فاطمه‌زهرا(س) باسروسامان‌ترین انسان‌ها است. گفت:
هركه‌بی‌سامان شود درراه‌عشق
در دیار دوست سامانش دهند