بسم الله الرحمن الرحیم
﴿اَلسَّلامُ عَلَیْكِ یا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَكِ الَّذی خَلَقَكِ قَبْلَ اَنْ یَخْلُقَكِ﴾
﴿فَوَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ صابِرةً﴾(18)
سلام بر تو ای فاطمه‌زهرا! ای امتحان‌شده توسط خالقت، قبل از آن‌كه خلق شوی! پس خداوند دید تو در آن امتحان صابری و تو نیز از عهده آن امتحانِ عظیم برآمدی.
تولّد فاطمه‌زهرا، صدیقه‌كبری(س)، را به همه عزیزان تبریك عرض می‌كنم و امیدوارم تولّد این قافله سالارِ قافلة انسانیت، منشأ رحمت و بركت برای محبّین او باشد تا ما زمینیان را با نور آسمانی خود آسمانی كند.
بنا شد به‌كمك و راهنمایی امام‌صادق(ع) در مورد شناخت حضرت فاطمه(س) بحث كنیم. محور بحث؛ روایتی است از امام‌صادق(ع) كه می‌فرمایند: «مَنْ اَدْرَكَ فاطِمَةَ حَقَّ مَعْرِفَتَها فَقَدْ اَدْرَكَ لَیْلَةَ الْقَدْر»(19) یعنی؛ هركس آن‌طور كه باید و شاید فاطمه(س) را شناخت، مسلّماً شب قدر را درك كرده است. پس چنانچه ملاحظه می‌فرمایید همان‌طور كه شب قدر یك حقیقت غیبی و معنوی است كه با حدود بیست‌روز، روزه‌گرفتن در ماه رمضان امكان درك آن برای انسانِ مؤمن فراهم می‌شود، باید برای شناخت حضرت‌زهرا(س) نیز آمادگی‌های روحی و قلبی به‌دست آورد و ابعادی از وجود انسان آنچنان رشد كند كه امكان درك حقایق غیبی برایش ممكن گردد، لذا بنده مجبورم ابتدا در بارة ابعاد متفاوت ادراكی انسان صحبت كنم تا إن‌شاءالله عزیزان آمادگی لازم را برای طرح اصل موضوع به‌دست آورند.