أَیْنَ صَدْرُ الْخَلائِقِ ذُو الْبِرِّ وَ التَّقْوَی أَیْنَ ابْنُ النَّبِیِّ الْمُصْطَفَی وَ ابْنُ عَلِیٍّ الْمُرْتَضَی وَ ابْنُ خَدِیجَةَ الْغَرَّاءِ وَ ابْنُ فَاطِمَةَ الْكُبْرَی»
كجاست آن امام قائم و صدر نشین عالم و اهل نیكوكاری و تقوی. كجاست فرزند پیغمبر، محمد مصطفی(ص) و فرزند علی مرتضی(ع) و فرزند خدیجه بلند مقام و فرزند فاطمه بزرگ.
مگر می‌شود در بین آدمیان یک آدم با تمام جنبه‌های کمالِ آدمی نباشد؟ آیا جز این است که خالق آدمیان به آن صورت کمالی نوع بشر نظر کرده و بقیه را برای سیر به سوی آن صورت کمالی خلق نموده و هدایت کرده است؟ همچنان که انسان، قطب و مقصد نهایی دارد که آن انسان کامل(ع) است، جامعه و تاریخ بشری نیز نقطة نهایی دارد که در آن نقطة تاریخی کامل‌ترین نحوة اجتماع محقق می‌گردد و هم او که صدر خلایق بشر و صاحب نیکی‌ها و تقوا است، مدیریت جهان را به دست می‌گیرد و در آن حال است که عالم کبیر با عالم صغیر یگانه می‌شوند و وجه آرمانی خلقت با فعلیت کامل خود به نمایش می‌آید. وقتی عالم صغیر بر عالم کبیر احاطة کامل یابد، روح بر جسد احاطه یافته و هستی معنی حقیقی خود را یافته است، و لذا عالم کبیر نیز منتظر است تا خداوند روح خود را بر آن بدمد. آری! کمال عالَم به واسطة انسان کامل و با مدیریت او محقق می‌شود و از همین روی ظهور مهدی(عج) هدف اصلی عالم هستی و رکن آن است و بدون ظهور او عالم به نتیجه نرسیده است و امکان ظهور رحمتِ جامع، عملی نمی‌گردد.