﴿السَّلامُ عَلَیْكَ یَا تَالِیَ كِتَابِ اللَّهِ وَ تَرْجُمَانَهُ﴾
سلام بر تو ای جمال منوّری كه تالی و پهلو به پهلوی كتاب خدا و زبان روشن‌كننده مقاصد آن هستی!
در اصطلاح داریم كه فلانی تالی تِلْوِ فلانی است، یعنی می‌توان از طریق این یكی به خصوصیات آن دیگری پی برد. حالا كه متوجه شدید در عالم هستی انسانی حاضر است كه تالی‌تِلْوِ كتاب خدا است، می‌خواهید نظر جانتان را به سوی وجود مبارك او بیندازید، چون از طریق او متوجه انوار كتاب خدا می‌شوید و راه ورود به مقاصد كتاب خدا را به بهترین نحو می‌یابید. راستی اگر دستور‌العملی از طرف خدا آمده باشد و آن دستورالعمل همواره در نمونه‌ای عینیِ محقق‌نشده باشد، چگونه می‌توان گفت آن دستورالعمل در این شرایط امكان تحقق دارد؟ به همین جهت آن‌كس كه به خدا و كتاب خدا ایمان آورد و می‌خواهد خود را با كتاب خدا هماهنگ كند، باید از انوار نمونه عینیِ آن دستورالعمل مدد بگیرد و قبله جان خود را او قرار دهد. پس چون خواستی بر آن وجود مقدس نظر كنی؛ به صفات تالیِ كتاب خدا و ترجمان آن كتاب توجه كن و تَعَیُّن خارجی آن را ببین و چون نظر كردی و دیدی، سلام كن و بگو: «السَّلامُ عَلَیْكَ یَا تَالِیَ كِتَابِ اللَّهِ وَ تَرْجُمَانَهُ».