﴿السَّلامُ عَلَیْكَ حِینَ تَقْعُدُ﴾
سلام بر تو وقتی در تشهد و سلام خود می‌نشینی!
اوّل باید متوجه بود آرمان حقیقی هر انسانی، حالات انسان كامل یعنی حالات حضرت صاحب‌الامر(ع) است و زیباترین حالات آن حضرت، حركات و حالات آن حضرت در نماز است كه نورٌ علی نور است، و چه كسی می‌تواند حقیقت تشهد و سلام را قلباً و عملاً درك كند جز آن حضرت؟ در تشهدِ نماز، شهادت به یگانگی خدا و توحید خالص، و شهادت به عبودیت محضِ رسول‌خدا(عج)ظهور می‌كند و سپس سلام نماز به‌جهت برگشت از سفر معراجی نماز و باقی‌بودن در رؤیت جمالِ حق، در مقابل حجاب كثرات است، و صاحب اصلیِ چنین حالاتی و صد چندان از این حالات در تشهد و سلام، وجود مقدس حضرت صاحب‌الامر(ع) است، كه صورت نهایی و آرمانی این حالات می‌باشد.
سلام بر آن مقام در حین تشهد، توجه به وجه آرمانی تشهد است و جهت دل را به آن نور مجسم انداختن، به امید لبیكی مناسبِ همان مقام به آن كس كه سلام كرده است، و در آن حال انسان معنی تشهد را می‌فهمد و حقیقت تشهد را در آینة وجود مقدس آن حضرت رؤیت می‌كند. حال دیگر فرق نمی‌كند با نظر به حقیقت تشهد، به وجود مقدس حضرت نظر كند و یا با نظر به تشهدِ آن حضرت، به حقیقت تشهد برسد، دو آینه است كه روبه‌روی هم قرار می‌دهد و در هر آینه می‌تواند دیگری را ببیند.