﴿اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی [مُحَمَّدٍ] حُجَّتِكَ فِی أَرْضِكَ وَ خَلِیفَتِكَ فِی بِلادِكَ وَ الدَّاعِی إِلَی سَبِیلِكَ وَ الْقَائِمِ بِقِسْطِكَ وَ الثَّائِرِ بِأَمْرِكَ وَلِیِّ الْمُؤْمِنِینَ وَ بَوَارِ الْكَافِرِینَ وَ مُجَلِّی الظُّلْمَةِ وَ مُنِیرِ الْحَقِّ وَ النَّاطِقِ بِالْحِكْمَةِ وَ الصِّدْقِ وَ كَلِمَتِكَ التَّامَّةِ فِی أَرْضِكَ الْمُرْتَقِبِ الْخَائِفِ وَ الْوَلِیِّ النَّاصِحِ سَفِینَةِ النَّجَاةِ وَ عَلَمِ الْهُدَی وَ نُورِ أَبْصَارِ الْوَرَی وَ خَیْرِ مَنْ تَقَمَّصَ وَ ارْتَدَی وَ مُجَلِّی الْعَمَی [الْغَمَّاءِ] الَّذِی یَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلا وَ قِسْطا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْما وَ جَوْرا إِنَّكَ عَلَی كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ﴾
ای خدا! درود و رحمت فراوانت را بر حجت خود [مُحَمَّد](عج)ارزانی دار - آن امام غایبی كه هم اسم با رسول‌خدا(ص) است- هم او كه حجّت تو در زمین و خلیفه تو در شهرها و دعوت‌كننده به سوی راه تو است، هم او كه قیام‌كننده به قسط بوده و به فرمانت انقلاب خواهد كرد، یاور و سرپرست و دوست مؤمنان، و ویران‌كننده كافران، و روشنی‌بخش ظلمت و روشنگر حق، و نمایاننده حكمت و درستی است، هم او كه عامل ظهور سنّت و كلمه تو در زمین است، هم او كه سخت مواظب تجاوزكاران بوده و لذا از این جهت خائف و نگران است، آن سرور و سرپرست خیرخواه، آن سفینه نجات و پرچم هدایت و نور چشم خلائق و بهترین كسی‌كه پیراهن و رداء - امامت- را به بر كرد، زداینده كوری و گمراهی، آن كسی‌كه زمین را از عدل و قسط پر می‌كند، در حالی‌كه ظلم و بیداد سراسر آن را گرفته، كه تو در سرازیر كردن صلوات و رحمت بر او قادر و توانایی، چون بر هر چیزی قادر و توانایی! یافتن امام(ع) و توجه به اوصاف او كار بزرگی است كه انسان نباید از آن غافل باشد. گفت:
بر عاشقان فریضه بود جستجوی دوست
بر روی و سر چو سیل، دَوان تا به جوی دوست
خودْ اوست جمله طالب و ما همچو سایه‌ها
ای گفتگوی ما همگی گفت‌وگوی دوست
گاهی به جوی دوست چو آب روان خوشیم
گاهی‌چوآب،حبس‌شدیم در سبوی دوست(32)
حضرت را با كلماتی كه در این فراز آمده وصف می‌كنی تا مشخص كنی انتظار آن حضرت را در سینه داری و چشم از وجود مبارك او برنداشته‌ای، به انتظار كسی هستی كه كلمه تامّه الهی در زمین است، حق را می‌نمایاند و ناطق به حكمت است، و هرگز بنا نداری دل از او بركنی و آن را به جای دیگر اندازی.