اگر ورزش‌كردن مبنای فكری نداشته باشد و فقط بر اساس تحریك خیالات انجام شود، آن نتیجه‌ی عالی را به‌دنبال ندارد، ولی اگر انگیزه‌ی شما در ورزش‌کردن تمرکز و حاکمیت بر بدنتان بود و بدن با تمركز و تمرینات ورزشی، حكومت روح را پذیرفت، روحتان به راحتی می‌تواند با عالم غیب و معنویت ارتباط پیدا كند. این که روح حضرت علی«ع» می‌توانست به راحتی با عالم غیب و معنویت ارتباط پیدا كند به آن جهت بود که حضرت حاكم بر بدن خود بودند. و جسم حضرت و میل‌های بدن دائماً ایشان را به طرف خودش نمی‌كشید و لذا حضرت فرصت سیر به سوی عالم غیب و معنویت را داشتند. ورزشكاری كه نتواند از طریق ورزش، برنامه‌ای جهت حاکمیت بر بدن خود بریزد و پس از مدّتی بدنش بر او حاكم شود، سیری به سوی عالم معنویت نخواهد داشت.
گفتیم كسی كه فقط مشغول بدنش است، چه بخواهد و چه نخواهد گرفتار بدن می‌شود و در نتیجه روحش اسیر بدن می‌گردد و روح چنین آدمی قدرت پرواز و سیر به سوی عالم غیب را از دست می‌دهد، چنین انسانی روح بزرگ و عظیمی ندارد. علت این که جهان پهلوان تختی مورد توجه مردم بود، پهلوانی‌اش نبود، مردم متوجه عظمت روحی او بودند. او در مسابقات جهانیِ كشتی وقتی فهمید دست راست رقیبش آسیب دیده است، در آن مدّتی كه با رقیبش در حال كشتی گرفتن بود مواظب بود به دست راست او دست نزند. این نوع پیروز شدن بسیار بزرگ‌تر از پیروزی‌های دیگری بود که او به دست آورد، امثال این كارها او را جهان پهلوان تختی كرد. او یك عمر تلاش كرد تا بتواند بر بدنش حاكم شود و برای این‌كه بر بدنش حاكم شود باید جلو غرایز خود بایستد و آن‌ها را كنترل كند.
ورزشکار واقعی در راستای حاكمیتِ بر بدنش به میدان مسابقه وارد می‌شود تا بر بدن رقیبش هم حاكم شود، ولی اگر كبر و خودخواهیاش بر او حاكم شد، در عین پیروزی، شکست خورده است چون در واقع كبر و خودخواهیاش بر او پیروز شده و او از آن‌ها شكست خورده است. اساساً مسابقات ورزشی در عرف اهل معنا و پهلوانان حقیقی، یك نحوه تمرین برای تسلّط بر میل‌های سركش خودشان است. آن‌ها در میدان مسابقه، رقیب را در واقع خودشان می‌گیرند و تلاش می‌كنند با همه‌ی فنون بر خودشان كه می‌خواهد از دست خودشان فرار کند پیروز شوند، و به‌همین جهت هم پس از پیروزی، متواضع‌تر می‌شوند، چون بر كبر خود مسلّط شده‌اند.
اگر روحتان را با ریاضت‌های جسمی و روحی جهت بدهید، می‌توانید آن‌قدر قوی شوید كه بدنتان را مثل یك پركاه بلند كنید. حضرت عیسی«ع» روی آب راه می‌رفتند30 و مهم‌تر این كه آن حضرت و حضرت ادریس به آسمان رفتند. البته چنین قدرتی نیاز به معنویت بسیار دارد، چون «حیات» مربوط به روح است، روح اگر در بدن نباشد بدن می‌میرد. از طرفی؛ حیات واقعی و اصیل از خداوند است حالا اگر روح شدیداً به خدا وصل شود، حیاتش شدید می‌شود، آن‌وقت در اثر آن حیاتِ شدید، تمام بدن به طور مطلق در دست انسان است. حضرت علی«ع» درِ قلعه‌ی خیبر را بنا به فرمایش خودشان، با قدرت الهی از جا درآوردند و آن را چهل ذرع آن طرف‌تر پرتاب كردند.31 اگر با حیّ قیّوم ارتباط پیدا كنید روح و جسمتان قدرت عجیبی پیدا می‌كنند و ورزش حقیقی در اسلام برای همین حاكمیت بر بدن و غرایز بدنی از طریق ارتباط با خدای حیّ قیّوم است، در حقیقت هدفمان از ورزش، هموار كردن راه ارتباط با خدای حیّ قیّوم است.
آرزومندم از طریق ارتباط با حیّ قیّوم، ورزشكار قدرتمندی شوید تا در حقیقت به علی«ع» اقتدا كرده باشید.
«والسلام علیكم و رحمةالله و بركاته»