شما نیز باید زندگی خود را بازخوانی کنید تا ببینید آیا در زندگیِ خود انتخاب بزرگ دارید یا نه؟ بعضى از فوتبالیست‌ها تمام آرزویشان در زندگی این است كه بتوانند در بازی‌های جهانی چند گل بزنند و نامشان جزء بزرگ‌ترین گل‌زنان جهان ثبت شود، تمام انرژى حیاتشان و تمام عمرشان خلاصه شده در این‌كه توپ را داخل دروازه بزنند و وقتى هم كه گل مىزنند بسیار خوشحال مىشوند و خدا مىداند چه حالى دارند. اگر انتخاب بزرگ انسان همین شود كه مثلاً گل بزند، این خیلی برای انسان خطرناك است و در واقع این انسان‌ها انتخاب بزرگ ندارند. آیا این كه انسان در بازی فوتبال یک سالی مرد گل دنیا شود، انتخاب بزرگ است یا كوچك؟ در حالی‌که سال بعد کس دیگری مردِ گل دنیا خواهد شد و همه‌ی مردم، مردِ گل سال قبل را فراموش می‌کنند. قرآن مىفرماید: اى انسان‌ها! بازى بكنید، ولى بدانید و به یاد داشته باشید كه بازى، بازی است.12 بازى موقعی خطرناك و غیر مفید است که آن را بازی ندانیم و آن را اصل زندگی خود قرار دهیم. شما همه باید بازى كنید، اما اگر بازى به‌عنوان قسمت جدّى زندگی شد، این خیلى خطرناك است چون در آن صورت دیگر به فكر انتخاب بزرگِ زندگی‌تان كه باید به وسعت بُعد ابدی‌تان باشد، نخواهید بود. این‌که امروز می‌شنوید در بازی‌های جهانی كُشت و كُشتار مىشود به جهت آن است که بازی‌هایشان به بُعد جدّى زندگی‌شان تبدیل شده است، و انتخاب بزرگشان بازى‌ها و سرگرمی‌هایشان شده! اگر انتخاب بزرگ‌تان فقط موفقیت در زندگى این دنیایی بشود، این خطر را باید براى خودتان احساس كنید که چگونه برای اموری حقیر این‌همه انرژی صرف می‌کنید. اگر خانه و پول و شهرت، انتخاب بزرگ‌تان بشود، چیزهاى حقیرى را به‌جای انتخاب بزرگ‌تان قرار داده‌اید و اگر این‌چنین شد وقتی به مرحله‌ی سالمندی رسیدید به انسانی سرخورده و مأیوس تبدیل می‌شوید. علّت این‌كه عدهّ‌اى از سن چهل‌سالگى به بعد مأیوس و شكست خوردهاند این است كه جوانى خود را درست مدیریت نكرده اند و به انتخاب بزرگی که در شأن جوانى‌شان بوده و مناسب با بُعد ابدی‌شان باید می‌بود، دست نزدهاند.