تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر سوره فصلت
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره 41. فصلت آیه 32،31

آیه
نَحْنُ أَوْلِیَآؤُکُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَفِی الْآخِرَةِ وَلَکُمْ فِیهَا مَا تَشْتَهِی أَنفُسُکُمْ وَلَکُمْ فِیهَا مَا تَدَّعُونَ‏
نُزُلًا مِّنْ غَفُورٍ رَّحِیمٍ‏
ترجمه
ما (فرشتگان) در دنیا و آخرت دوستان شماییم؛ و برای شماست (در بهشت) هر چیزی که تمایل داشته باشید و برای شماست در آن جا هر چه را درخواست کنید. (همه‏ی این‏ها) پذیرایی مقدّماتی از جانب خداوند بخشنده‏ی مهربان است.
نکته ها
«نُزل» به چیزی گفته می‏شود که برای پذیرایی از مهمان به هنگام ورود و نزول، آماده می‏کنند.
پیام ها
1- مؤمن مقاوم، دوستان آسمانی دارد. «نحن اولیاءکم فی الحیاة الدنیا»
2- توجّه به حمایت و پشتیبانی فرشتگان، دلهره مؤمنان را برطرف می‏کند. «لاتخافوا و لاتحزنوا نحن اولیاءکم»
3- تمام خواسته‏های انسان در بهشت قابل دسترسی و تأمین است. «و لکم فیها ما تشتهی...»
4- در بهشت، هم لذّت‏های مادّی تأمین می‏شود «تشتهی انفسکم» و هم درخواست‏های معنوی. «ما تدّعون» در جای دیگر نیز می‏فرماید: «دعواهم فیها سبحانک اللّهم... و اخر دعواهم ان الحمدللّه»**یونس، 10.***
5 - همه‏ی لذّت‏های بهشت، گوشه‏ای از لطف الهی است. «نزلا»
6- الطاف الهی برخاسته از بخشش و لطف اوست. (نه طلب انسان) «نُزلاً من غفور رحیم»