تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر سوره فصلت
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره 41. فصلت آیه 34

آیه
وَلَا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَلَا السَّیِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُ عَدَاوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ‏
ترجمه
و نیکی با بدی یکسان نیست؛ (بدی دیگران را) با شیوه‏ی بهتر (که نیکی است) دفع کن، که این هنگام آن کس که میان تو و او دشمنی است همچون دوست گرم می‏شود (و عداوتش نسبت به تو تمام می‏شود).
نکته ها

در برابر کسانی که مردم را به خدا دعوت می‏کنند افراد بی تفاوت و نااهل و بدرفتاری پیدا می‏شوند که اگر مبلّغ دین، با اخلاق خوش و سعه‏ی صدر با آنان برخورد نکند توفیقی حاصل نمی‏شود. این آیه سفارش می‏کند که بدی‏ها را با خوبی پاسخ بده و اهل انتقام نباش؛ همان گونه که در دعای مکارم الاخلاق، امام زین العابدین علیه السلام از خداوند می‏خواهد که به او توفیق دهد که در برابر غیبت مردم از او، نیکی مردم را بگوید و از بدی آنان بگذرد و هر کس با او قطع رابطه کرد با او معاشرت کند. بارها در سیره‏ی پیامبر اکرم و اهل بیت معصوم آن حضرت نمونه‏هایی از این برخوردها را می‏خوانیم که سرسخت‏ترین مخالفان را به طرفدار آنان تبدیل کرده است.
مردم چند دسته‏اند:
کسی که دوست خود را حفظ می‏کند.
کسی که دوست خود را نسبت به خود بی تفاوت می‏کند.
کسی که دوست خود را به دشمن تبدیل می‏کند.
کسی که دشمن را به دوست تبدیل می‏کند.
روش برخورد با مخالفان‏
مخالفان به چند دسته تقسیم می‏شوند که باید با هر کدام به نحوی عمل کرد:
* گاهی افرادی به خاطر جهل و نادانی در برابر حقّ قرار می‏گیرند و دشمنی می‏کنند که این آیه دستور محبت و برخورد احسن می‏دهد.
در آیات دیگر نیز در این‏باره آمده است:
1- و هنگامی که نادانان ایشان را (به سخنی ناروا) مخاطب سازند، با آنها سخنی مسالمت‏آمیز یا سلام گویند. «و اذا خاطبهم الجاهلون قالوا سلاما»**فرقان، 63.***
2- و چون بر بیهوده و ناپسند بگذرند، با بزرگواری بگذرند. «و اذا مرّوا باللغو مرّوا کراما»**فرقان، 72.***
* گاهی مخالفت افراد بر اساس شک و تردید است که باید با آنان از طریق استدلال و برطرف کردن شبهات برخورد کرد.
شک در مورد خداوند. «أفی اللّه شک...»**ابراهیم، 10.***
شک و تردید در مورد قیامت و رستاخیز. «ان کنتم فی ریب من البعث»** حج، 5 .***
تردید در مورد نزول وحی وکتب آسمانی بر پیامبر. «ان کنتم فی ریب مما نزلنا علی عبدنا»**بقره، 23.***
* گاهی مخالفت بر اساس حسادت است که باید با اغماض برخورد کرد.
برادران یوسف اعتراف به حسادت و خطای خود کردند، که با وعده آمرزش حضرت یوسف روبرو شدند. «انّا کنّا لخاطئین... لا تثریب علیکم الیوم»**یوسف، 91 - 92.***
هابیل، در مقابل حسادت برادرش قابیل گفت: اگر تو قصد کشتن من را داری، من (هرگز) دست به چنین کاری نمی‏زنم. «لئن بسطت الیّ یدک لتقتلنی ما انا بباسط یدی الیک لاقتلک»** مائده، 28.***
* گاهی مخالفت به خاطر حفظ موقعیّت و رفاه و کامیابی‏های مادّی است. در این موارد اتمام حجّت کافی است و آیات «ذرهم»**انعام، 91 و حجر، 3.*** (آنان را به حال خود واگذار) و «اعرض عنهم»**مائده، 42 ، نساء، 63 و 81.*** (از آنان رویگردان و دوری کن) مطرح است.
* گاهی مخالفت، در قالب کارشکنی و هَجو و تضعیف ایمان مردم است که برخورد با این گروه را آیات ذیل در قالب برخورد شدید با آنان و قطع رابطه و دستگیری و گاهی اعدام مشخص می‏کند:
«واغلظ علیهم»**توبه، 73.*** با سختی و شدّت با کفّار برخورد کن.
«اذا سمعتم آیات اللّه یکفر بها و یستهزء بها فلاتقعدوا معهم حتّی یخوضوا فی حدیث غیره»**نساء، 140.*** و چون بشنوید که به آیات خدا کفر می‏ورزند و آنان را به مسخره می‏گیرند، نباید با آنان بنشینید تا به گفتاری دیگر بپردازند.
«لا تتخدوا الیهود و النصاری‏ اولیاء»**مائده، 51 .*** یهود و نصاری را دوست و سرپرست خود نسازید.
«اخذوا و قتّلوا تقتیلا»**احزاب، 61.*** کفّار را بگیرید و به شدّت به قتل رسانید.
* گاهی دشمنی آنان با دست بردن به اسلحه و مبارزه‏ی مسلحانه است که قرآن می‏فرماید: «فاعتدوا علیه بمثل ما اعتدی‏ علیکم...»**بقره، 194.*** همان گونه آنان بر شما تعدّی کردند باید با آنان مقابله به مثل کنید.
بعضی در تفسیر آیه‏ی 40 سوره‏ی شوری «و جزاء سیّئة سیئة مثلها» گفته‏اند: مراد این است که اگر بدی کسی را با بدی پاسخ داد شما هم مثل او هستی، چنانکه در آیه‏ی 43 همان سوره می‏فرماید: «و لمن صبر و غفر انّ ذلک لمن عزم الامور» و کسی که تحمّل بدی مردم را داشته باشد و از آنان بگذرد، این از تصمیمات شایسته است.
پیام ها
1- یکی از راههای دعوت الی اللّه آن است که تنش زدایی نماییم و بدی دیگران را با نیکی دفع کنیم. «و من احسن قولاً ممّن دعا الی اللّه... ادفع بالتی هی احسن»
2- فکر نکنید مرور زمان مسایل را کهنه می‏کند و همه چیز فراموش می‏شود. (برخوردهای مثبت و منفی هرگز یکسان نیست، و آثار آن در عمق روح افراد باقی می‏ماند. «لا تستوی الحسنة و لا السیّئة»
3- یک نمونه‏ی عملی دعوت به سوی خدا (که در آیه‏ی قبل آمده بود) دفع بدی‏های مردم با برخوردهای خوب است. «ادفع بالتی هی احسن»
4- در برخورد با مخالفان، اخلاق نیک کافی نیست، تهاجم اخلاقی لازم است «ادفع بالتی هی احسن» (دفع بدی‏های دشمن با روش نیکو کافی نیست، بلکه به نیکوترین روش‏ها و برترین رفتارهای اخلاقی نیاز است).

از محبت خارها گل می‏شود - از محبت سرکه‏ها مُل می‏شود

5 - کیمیای واقعی، آن نیست که مس را طلا کند، بلکه برخوردی است که دشمنی را به محّبت تبدیل نماید. «ادفع بالتی هی احسن» (روز فتح مکّه شعار بعضی از مسلمانان «انتقام، انتقام» بود ولی پیامبر اکرم فرمود: امروز روز انتقام نیست بلکه روز رحمت و مرحمت است).
6- سعه‏ی صدر شرط توفیق در تبلیغ است. «ادفع بالتی هی احسن -... کانّه ولیّ حمیم»
7- توجّه به نتیجه‏ی کار، انگیزه‏ی انسان را بالا می‏برد. (اگر بدانیم که نتیجه‏ی برخورد خوب، تبدیل دشمن به دوست است، انگیزه‏ی این کار در ما زیاد می‏شود. «ادفع بالتی هی احسن -... کانّه ولیّ حمیم»
8 - در رفتارهای شایسته، اگر دشمن دوست نشود لااقل حیا و شرمندگی در او به وجود می‏آید و او را به رفتار دوستانه وادار می‏کند. «کانّه ولیّ حمیم»
9- ارزش دوست به گرمی اوست. «ولیّ حمیم»