آیه
وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُواْ لَا تَسْمَعُواْ لِهَذَا الْقُرْآنِ وَالْغَوْاْ فِیهِ لَعَلَّکُمْ تَغْلِبُونَ
فَلَنُذِیقَنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ عَذَاباً شَدِیداً وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَسْوَأَ الَّذِی کَانُواْ یَعْمَلُونَ
ذَ لِکَ جَزَآءُ أَعْدَآءِ اللَّهِ النَّارُ لَهُمْ فِیهَا دَارُ الْخُلْدِ جَزَآءً بِمَا کَانُواْ بَِایَاتِنَا یَجْحَدُونَ
ترجمه
و کسانی که کفر ورزیدند گفتند: «به این قرآن گوش ندهید و در (هنگام تلاوت) آن، (سخن) لغو و باطل بیافکنید تا شاید پیروز شوید.»
پس قطعاً به آنان که کفر ورزیدند عذاب سختی میچشانیم و حتماً آنان را به بدترین کاری که انجام میدادند کیفر خواهیم داد.
سزای دشمنان خدا همین است که برایشان به خاطر انکار دائمی آیات ما، آتشی باشد که همیشه در آن جا بمانند.
نکته ها
جملهی «و الغوا فیه» یعنی با هر کلام یا عمل لغوی مانند سوت کشیدن، کف زدن، جار و جنجال، افسانه بافی، ایجاد تردید و سؤالات نابجا مسیر حقّ را منحرف کنید.
پیام ها
1- تبلیغات سوء علیه دین، همیشه بوده است. «قال الّذین کفروا لا تسمعوا»
2- کسانی که حرف منطقی ندارند، مردم را از شنیدن حرف منطقی دیگران نیز منع میکنند. «لا تسمعوا...»
3- شنیدنِ قرآن، دارای جاذبه و اثر بخشی خاص است که دشمنان از آن هراس دارند. «لا تسمعوا لهذا القرآن»
4- پیامبر اسلام همواره به تبلیغ مشغول بود و کفّار از این صحنهها رنج میبردند. «لا تسمعوا»
5 - دشمن، هم مردم را از شنیدن قرآن منع میکند و هم برای مبارزه با آن از طریق هوچیگری و هیاهو تلاش میکند. «لا تسمعوا... و الغوا»
6- ابزار کار کفّار، یاوه سرایی است. «و الغوا فیه»
7- ایجاد پارازیت در کلام حقّ کار کفّار است. «و الغوا فیه»
8 - دشمن حتّی با احتمال پیروزی دست به کار میشود. «لعلکم»
9- دشمن همیشه به یاران خود نوید پیروزی میدهد. «تغلبون»
10- کیفر کسانی که علیه قرآن تبلیغات سوء میکنند و مردم را از شنیدن آن باز میدارند و به کار لغو دستور میدهند، بسیار سخت است. (حرف لام در اوّلِ جملههای «لنذیقنّ و لنجزینّهم» و حرف نون در آخر آنها و کلمهی «شدید» نشانهی سختترین نوع عذاب است).
11- هوچیگری و مانعتراشی کفّار، از کفرشان بدتر و مبنای کیفر آنان است. «لنجزینّهم اسوء الّذی...»
12- دشمن قرآن، دشمن خداست. «ذلک جزاء اعداء اللّه»
13- کیفر انکار آگاهانه و دائمی، دوزخ ابدی است. «لهم فیها دار الخلد جزاء بما کانوا بآیاتنا یجحدون»