آیه
وَمَا یُلَقَّاهَآ إِلَّا الَّذِینَ صَبَرُواْ وَمَا یُلَقَّاهَآ إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِیمٍ
ترجمه
و این (خصلت و برخورد نیکو) را جز کسانی که اهل صبر و شکیبایی هستند دریافت نمیکنند، و این را جز کسی که دارای بهرهی بزرگی (از کمالات باشد) نخواهد یافت.
نکته ها
بهره و حظّ بزرگ، از دیدگاه دنیا طلبان برای قارون است. «انه لذو حظّ عظیم»**قصص، 79.*** ولی از دیدگاه قرآن بهره و حظّ بزرگ برای افرادی است که کرامت نفس و سعهی صدر داشته باشند. «و ما یلقّاها الاّ ذو حظّ عظیم»
پیام ها
1- رفتار نیکو با ناهلان و تحمّل مخالفان، مخصوص کسانی است که قبلاً خودسازی کرده و تمرین داشته باشند. «و ما یلقّاها الا الّذین صبروا...» (ماضی بودن «صبروا» نشانه آن است که این افراد از قبل خودسازی کردهاند).
2- رسیدن به قلّه صبر، کار آسانی نیست. (کلمهی «یلقّاها» تکرار شده است)
3- انتقام و مقابله به مثل در برخوردهای اخلاقی، نشانهی کم صبری است. «ادفع بالتی هی احسن... و ما یلقّاها الا الّذین صبروا»
4- تنها صابران هستند که حظّ عظیم دارند. «الا الّذین صبروا... الاّ ذو حظّ عظیم»