آیه
وَقَالُواْ لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدتُّمْ عَلَیْنَا قَالُواْ أَنطَقَنَا اللَّهُ الَّذِی أَنطَقَ کُلَّ شَیْءٍ وَهُوَ خَلَقَکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ
ترجمه
و دوزخیان به پوستشان گویند: «چرا علیه ما گواهی دادید؟» گویند: «خدایی که همه چیز را به نطق آورده ما را نیز به سخن آورد، او که نخستین بار شما را آفرید و فقط به سوی او برگردانده میشوید».
نکته ها
در قیامت، گواهان متعدّد هستند، از جمله: خداوند، انبیا، زمین، زمان، فرشتگان، اعضای بدن و... که برای هر کدام، آیه و حدیث آمده است.
روز محشر هر نهان پیدا شود - هم ز خود هر مجرمی رسوا شود
دست گوید من چنان دزدیدهام - لب بگوید من چنان بوسیدهام
چشم گوید غمزه کردستم حرام - گوش هم بشنیدهام سوء الکلام**مثنوی معنوی.***
هستی نوعی نطق دارد. «انطق کل شیء» خداوند دربارهی دوزخ میفرماید: «تقول هل من مزید»**ق ، 30.*** جهنّم میگوید: آیا باز هم مجرم داری؟ و دربارهی زمین و آسمان میفرماید: «قالتا اتینا طائعین»**فصّلت، 11.*** ما با رغبت به سوی تو میآییم.
نطق آب و نطق خاک و نطق گل - هست محسوس حواس اهل دل
جمله ذرّات زمین و آسمان - با تو میگویند روزان و شبان
ما سمیعیم و بصیریم و هُشیم - با شما نامحرمان ما خامشیم
پیام ها
1- قیامت صحنهی جدال و ستیزِ انسان با خود است. «و قالوا لجلودهم»
2- شاید رسوایی گناهانی که انسان با پوست بدن انجام داده بیشتر است. («و قالوا لجلودهم» و نفرمود: «قالوا لابصارهم و...»)
3- گواهی اعضای بدن در قیامت، همواره علیه انسان است و هرگز به نفع انسان نیست. (در قرآن هر کجا سخن از گواهی اعضاست مربوط به گناهان است). «لم شهدتم علینا»
4- کفّار اصل گناه را میپذیرند ولی از گواهی اعضای بدن خود ناراحت میشوند. «لم شهدتم علینا»
5 - گواهی دادن و نطق کردن، نشانهی علم اعضای انسان به عملکرد اوست. «انطقنا اللّه»
6- آن که قدرت آفریدن دارد، قدرت به سخن در آوردن نیز دارد. «انطق کل شیء و هو خلقکم»
7- آفرینش آغازین، بهترین دلیل بر امکان معاد است. «خلقکم اول مرّة و الیه ترجعون»