تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر سوره فصلت
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره 41. فصلت آیه 12

آیه
فَقَضَاهُنَّ سَبْعَ سَمَوَاتٍ فِی یَوْمَیْنِ وَأَوْحَی‏ فِی کُلِ‏ّ سَمَآءٍ أَمْرَهَا وَ زَیَّنَّا السَّمَآءَ الدُّنْیَا بِمَصَابِیحَ وَ حِفْظاً ذَلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ‏
ترجمه
پس آن را (که به صورت دود بود،) در دو روز در قالب هفت آسمان درآورد و در هر آسمانی امرش را وحی کرد؛ ما آسمان دنیا را به ستارگان زینت دادیم و آن را وسیله‏ی حفظ (آسمان‏ها) قرار دادیم؛ این است تقدیر خدای توانا و دانا.
نکته ها
گرچه خداوند می‏توانست با یک اراده همه چیز را خلق کند، لکن حکمت او اقتضا می‏کرد که آسمان‏ها را در دو مرحله و دوران خلق نماید.
در این آیه، سخن از ستارگان با چند عنوان مطرح شده است:
زینت آسمان. «زینه»
حفاظت از آسمان. «حفاظاً»
چراغ آسمان. «مصابیح»
در سوره‏ی صافّات می‏خوانیم: «انّا زیّنا السماء الدنیا بزینة الکواکب و حفظاً من کل شیطان مارد لایسمعون الی الملاء الأعلی و یقذفون من کل جانب دحورا و لهم عذاب واصب»**صافّات، 6 - 9.*** ما آسمان نزدیک (پایین) را با ستارگان آراستیم تا آن را از هر شیطان خبیثی حفظ کنیم، آنها نمی‏توانند به (سخنان) فرشتگان عالم بالا گوش دهند. زیرا که از هر سو هدف قرار می‏گیرند و به عقب رانده می‏شوند و برای آنها عذاب همیشگی است.
رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود: اهل بیت من برای ساکنان زمین وسیله‏ی امان هستند همان گونه که ستارگان برای آسمان‏ها مایه‏ی امانند.**تفسیر کنزالدقائق.***
پیام ها
1- خداوند آسمان را هفت طبقه قرار داده است. «فقضاهنّ سبع سموات»
2- در نزد قدرت خداوند، آفرینش زمین با آفرینش آسمان‏های هفت‏گانه تفاوتی نمی‏کند. هر دو را در دو مرحله آفریده است. «فقضاهنّ... فی یومین»
3- با این که در هر آسمانی امر و ویژگی خاصّی وجود دارد، امّا همه به یک سرچشمه وصل است. «اوحی...»
4- برنامه‏های هر آسمانی از آسمان دیگر جدا است. («امرها» یعنی اموری که مربوط به همان آسمان است)
5 - هر چه ستاره دیده‏ایم و آن چه که بعداً کشف می‏شود، زینت‏های آسمانِ پایینی است و ما از آسمان‏های دیگر خبری نداریم. «زیّنا السماء الدنیا بمصابیح»
6- ستارگان، عامل حفاظت آسمان‏ها هستند. «حفظاً»
7- مقدّرات الهی در دسترس هیچ کس قرار نمی‏گیرد.«تقدیر العزیز»
8 - هستی، تبلور علم و قدرت الهی است. «ذلک تقدیر العزیز العلیم»
9- مقدّرات الهی حکیمانه و عادلانه است. «ذلک تقدیر العزیز العلیم»