گروهی از علمای بزرگ قم از جمله احمد بن ابی عبد الله برقی، از اعاظم علمای شیعه و مؤلف کتاب شریف «المحاسن» به خدمت وی آمده، از او درخواست نمودند به قم منتقل شود اما وی نپذیرفت و تا آخر عمر در اصفهان بسر برد و به نشر مذهب جعفری در آن دیار پرداخت.
گروهی از راویان بزرگ اصفهان از جمله حسن زعفرانی و احمد بن علویه اصفهانی و غیر ایشان از محضرش استفاده نمودند و از این روی او را «ابراهیم بن سعید اصفهانی» نیز مینامند.