گر چه قم مرکز تشیع به شمار میرفت و جویندگان کلام اهل بیت علهیم السلام را سیراب میکرد؛ اما عطش سیری ناپذیر کلینی به زمزم زلال نور این خاندان، او را بر آن داشت تا آن دیار مقدس و حرم منور را به امید یافتن روایات و احادیث ناشنیده ترک کند.
از این رو او هجرت را آغاز نمود و قم را با تمام ارزشهایش به قصد شهرها و روستاهای دیگر ترک کرد. کلینی روستاها و شهرهای بیشماری را پشت سر نهاد و هر جا محدث یا راوی حدیثی مییافت که حدیثی از اهل بیت را نزد خویش داشت در مقابلش زانوی ادب میزد و پس از مدتی باز کوله بار عشق و صفایش را بر دوش میگرفت و راهی دیاری دیگر میشد.
کوفه یکی از شهرهایی بود که کلینی به آن قدم نهاد. در آن زمان کوفه یکی از مراکز بزرگ علمی به شمار میرفت. کوفه شهری بود که ابن عقده در آن حضور داشت. او در حفظ احادیث شهره آفاق بود و بسیاری از شیفتگان علم حدیث را به این شهر بزرگ میکشاند.
وی یکصد هزار حدیث را با سند در خاطر داشت و کتابهای بسیاری را به رشته تحریر در آورده و یکی از ارزنده ترین آثارش «رجال ابن عقده»است.
در این کتاب، ابن عقده شاگردان امام صادق علیهالسلام را که حدود 4000 نفر بودهاند نام برده و روایات بسیاری را نیز از حضرت امام صادق علیهالسلام نقل کرده است.
این کتاب تا زمان شیخ طوسی وجود داشته و متأسفانه پس از آن به سرنوشت برخی دیگر از میراثهای فرهنگی اهل بیت علیهمالسلام گرفتار شده و مفقود گشته است.