1 - مرحوم میرزا عبدالله افندی صاحب ریاض العلما، مینویسد:
«شیخ تقی الدین بن نجم الدین بن عبدالله حلبی، شاگرد سید مرتضی علم الهدی و شیخ طوسی و استاد قاضی ابن براج حلبی میباشد. شیخ طوسی نام او را در کتاب فهرست خویش آورده و گفته: او نزد ما و سید مرتضی درس خوانده است.
سپس او را توثیق کرده و این امر نشانگر عظمت شأن و اعتبار اوست.
2 - علامه متتبع، مرحوم میرزا محمد باقر خوانساری قدسسره مؤلف روضات، در تألیف منیف خود فصلی را در مورد زندگی این فقیه نامدار گشوده و مطلبی را درباره او بازگو میکند که بخشی از تقریرات او را در ذیل میآوریم. او میگوید:
فقیه نامدار و بزرگوار، ابوالصلاح تقی الدین بن نجم الدین بن عبدالله حلبی، فقیه و مورد اعتماد اهل رجال از اعیان امامیه و از مشاهیر فقهای حلب و موصوف به خلیفة المرتضی است و آن بر اساس نیابتی است که از سوی استاد بزرگوارش داشته است، آنچنان که ابن براج از سوی شیخ طوسی اعلی الله مقامه داشته است. این گونه نیابت بر اساس قضاوت یا جنبه نیابت در تدریس است، چون هر دو نیابت مورد نص و تصریح قرار گرفتهاند. این امر نشانگر عظمت و شأن این فقیه بزرگوار میتواند باشد.
3 - مجمع البحرین هنگامی که نامی از سلار میبرد، در شرح حال او می نویسد: ابوالصلاح حلبی نیز از او فرا گرفته است، و هنگامی که از شهر حلب مورد استفتاء و پرسش فقهی قرار میگرفت، در پاسخ میگفت: پیش شما «تقی» وجود دارد؛ یعنی به او مراجعه کنید.