تربیت
Tarbiat.Org

خانه

شرح حال و زندگی محدثین شیعه
مرکز غدیر‏‏‏

برنامه زندگی‏

محدث نوری (أعلی الله مقامه) پیوسته ملتزم به وظایف شرعی بود و برای هر ساعتی از شبانه روز برنامه‏ای داشت که از آن تخلف نمی‏کرد.
شاگردش آقا بزرگ تهرانی برنامه زندگی وی در نجف اشرف را این گونه بیان می‏فرماید:
زمان نوشتن وی بعد از نماز عصر تا هنگام غروب بود و زمان مطالعه وی بعد از نماز عشا تا هنگام خواب بود.
او همیشه با وضو می‏خوابید و شبها هم کم می‏خوابید. دو ساعت قبل از طلوع فجر بیدار می‏شد و وضو می‏گرفت. یک ساعت قبل از طلوع فجر به حرم حضرت امیر مؤمنان علی علیه‏السلام مشرف می‏شد و این برنامه در زمستان و تابستان ادامه داشت.
او پشت «در قبله» می‏رفت و نماز شب می‏خواند تا سید داود نائب، کلید دار حرم، می‏آمد و در را باز می‏کرد و محدث نوری اولین کسی بود که وارد حرم می‏شد.
او به سید داود در روشن کردن چراغهای حرم کمک می‏کرد آنگاه بالای سر ضریح حضرت می‏ایستاد و زیارت می‏خواند.
بعد از طلوع فجر نماز صبح را به جماعت اقامه می‏کرد و تا هنگام طلوع خورشید به تعقیبات نماز و دعا می‏پرداخت.
بعد از آن به کتابخانه بزرگ خود می‏رفت. آن کتابخانه شامل هزاران جلد کتاب نفیس و نسخه‏های خطی ارزشمند و گران‏بها و کم نظیر و یا منحصر به فرد بود. او به جز به هنگام ضرورت از کتابخانه خارج نمی‏شد.
بعد از ساعتی برخی از شاگردانش مانند علامه شیخ علی بن ابراهیم قمی و شیخ عباس قمی، صاحب مفاتیح الجنان و مولی محمد تقی قمی برای تصحیح و مقابله و نگارش و یا نسخه برداری به کمک او می‏آمدند.
بعد از پایان کار کمی غذا می‏خورد و استراحت می‏کرد و بعد، نماز ظهر را در اول وقت می‏خواند و بعد از نماز عصر، دوباره همان برنامه را ادامه می‏داد.
روزهای جمعه برنامه او تغییر می‏کرد. صبحها بعد از آنکه از حرم باز می‏گشت به مطالعه برای منبر می‏پرداخت و یکساعت بعد از طلوع خورشید به مجلس عمومی خود می‏رفت و سخنانی بلیغ و گهربار افاده می‏کرد.
او سعی بر آن داشت تا هر چه بالای منبر می‏گوید یقینی باشد و مطالب مشکوک را مطرح نمی‏کرد و هنگام ذکر مصیبت اهل بیت علیهم‏السلام اشک بر محاسن شریفش جاری می‏شد.
بعد از مجلس به مستحبات روز جمعه مانند کوتاه کردن ناخن و شارب و غسل روز جمعه و دعاها و آداب و مستحبات دیگر می‏پرداخت.
عصر روز جمعه هم چیزی نمی‏نوشت و به حرم می‏رفت و مشغول انجام زیارت و دعاهای وارده می‏شد و این برنامه ایشان تا هنگام وفات ادامه داشت.