از جمله دستورالعملهایی که در دفع خیالات مؤثر است، دستورالعمل آیتالله بهجت(ره) است که به نظر میرسد بهترین دستورالعمل برای مردم امروز باشد، با همان روشی كه ایشان میگویند: که «اولاً: علم تو، استاد توست، ثانیاً: گناه نكن». ایشان میدانند چه بگویند. کافی است شما خودتان را به آن بسپارید، پس از مدتی احساس میکنید دیگر گرفتار خیالات آنچنانی نیستید
ممکن است ما متوجه نباشیم که پایگاه این دستورالعمل در روح و قلب ما كجاست، ولی اگر عمل کنیم نتایج لازمه را بهدست میآوریم، او میداند چه میگوید جای این حرف امروز است، این حرف مربوط به سیصد سال پیش نیست مرحوم قاضی(ره) با توجه به روح زمان خودشان این را نمیتوانند بگویند. زمان یك جنس خاصی دارد، در این زمانی كه بنده و جنابعالی در آن هستیم و از یک طرف مردم آگاهیهای حدّاقلی را در مورد دین دارند و از طرفی سیرهی علماء را میشناسند، از دستورالعمل آیتالله بهجت(ره) بهشدت كار میآید. خودتان میدانید، راه دیگری هم ندارید.
سختی ریاضتهای دینی غیر از سختیهایی است که اهل دنیا میکشند، سختی ریاضتهای دینی، جانفزا است. میپرسند: «چطوری ریاضت بكشیم؟» ریاضت یعنی همین که در نماز، خیالی به سراغتان آمد که آن خیال مطلوب شما است، برای حفظ ارتباط با خدا، از آن دل بکنیم و این کار از صعود به کوه اورست سختتر است، اما اولاً: ممکن است. ثانیاً: نتیجهبخش. دل کندن از مطلوب خود برای خدا و چشم برداشتن از آنچه نفس أمّاره دوست دارد به آن بنگرد، کار آسانی نیست ولی انسان را از دنیای محدود و تنگ به عالم گسترده معنا و غیب سوق میدهد. گفت:
تا خون نکنی دیده و دل پنجه سال
از قال تو را ره ننمایند به حال
در ابتدا آدم فكر میكند اصلاً نمیشود از این میلها دل بکند، ولی باید بداند راه دارد، همچنان یک نفر که معتاد به سیگار است باید مدام به روح و قلب خود فرمان دهد تا پس از مدتها آرامآرام توجه آن از سیگارکشیدن به چیز دیگری سوق پیدا کند. انسان باید دائم به خودش فرمان دهد كه بس است اینهمه توجه به دنیا! اگر این فرمان را همچنان ادامه دهد، و خود را در معرض تحریک حُبّ دنیا و حبّ نفس قرار ندهد، آرامآرام میرسد به جایی که به لطف الهی با خیالات پاک همآغوش است.
روی دستورالعمل حضرت آیتاللهبهجت(ره) وقت بگذارید، ایشان میگویند: گناه نكن. ممكن است شما در ابتدا كه خواستید گناه نكنید، موفق شوید، اما بعد دوباره گناه كنید. بسیارخوب، سعی كنید دوباره گناه نكنید. فرقش این است كه ایشان، استاد شماست و میداند با این دستورالعمل آرامآرام «حضور» غلبه میكند و به جایی که باید برسید، میرسید. دستور العمل ایشان دستورالعمل قابل عمل است، همین علمی که نسبت به خدا و معاد و نبوت و امامت دارید و حلال و حرام خدا را نیز میدانید، فعلاً برای عمل کافی است.(30)
با امید آنکه بتوانیم با رشد همهی ابعاد وجودی خود، در تعادل کامل قرار بگیریم و به راحتی با حقایق قدسی مرتبط شویم.
«والسلام علیكم و رحمةالله و بركاته»