كَانَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ(ع) یَقُولُ: «قَرِّبُوا عَلَى أَنْفُسِكُمُ الْبَعِیدَ وَ هَوِّنُوا عَلَیْهَا الشَّدِیدَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ عَبْداً وَ إِنْ ضَعُفَتْ حِیلَتُهُ وَ وَهَنَتْ مَكِیدَتُهُ أَنَّهُ لَنْ یُنْقَصَ مِمَّا قَدَّرَ اللَّهُ لَهُ وَ إِنْ قَوِیَ عَبْدٌ فِی شِدَّةِ الْحِیلَةِ وَ قُوَّةِالْمَكِیدَةِ إِنَّهُ لَنْ یُزَادَ عَلَى مَا قَدَّرَ اللَّهُ لَهُ».(123)
همواره امیرالمؤمنین(ع) میفرمودند: آنچه دور است را به خود نزدیك كنید و سختی را بر خود آسان نمایید و بدانید كه بنده اگر برنامههایش ضعیف و نقشههایش در بهدست آوردن رزق، ناقص باشد، هرگز از آنچه خداوند برایش مقدر كرده، محروم نخواهد شد، و اگر بندهای در نقشه كشیدن برای بهدست آوردن رزق توانمند و برنامههایش كارآمد باشد، هرگز بیش از آنچه خداوند برای او تقدیر كرده بهدست نخواهد آورد.
آری میفرماید: آنكس كه قدرت برنامهریزی بیشتر دارد باید این استعدادها را در جهتی دیگر بهكار بندد تا راههای آسمان را بر روی خودش و بقیه باز كند و انسانها را به ساحت قرب الهی نزدیك كند. كاری كه پیامبران و اولیاء الهی(ع) با استعدادهای خود كردند. و لذا میفرماید: «اگر بندهای در نقشه كشیدن برای بهدست آوردن رزق توانمند و برنامههایش كارآمد باشد، هرگز بیش از آنچه خداوند برای او تقدیر كرده بهدست نخواهد آورد.» چون این استعدادها را به او ندادهاند تا در جهت رزقِ بیشتر بهكار گیرد. آری برای چنین كاری این استعدادها را قرار ندادهاند، پس به چنین كاری نیاید، پس اگر او این استعدادها را در راستای ازدیاد رزق بهكار گیرد آنها را دفن كرده است.