باسمه تعالی
شاید رزق در زندگی از یك منظر مهمترین مسئله و از منظری دیگر سادهترین مسئله زندگی باشد، و همین امر است كه اگر منظر خود را نسبت به رزق تصحیح نكنیم ممكن است طلب رزق، تمام زندگی ما را اشغال كند و امری كه باید برای هدفی بسیار بزرگتر در كنار زندگی ما باشد، هدف زندگی ما گردد. لذا برای نجات از چنین مهلكهای باید با دقت هرچه تمامتر جایگاه رزق را در زندگی خود بشناسیم و بررسی كنیم كه آیا خالق انسان او را در تهیة رزق به خودش واگذاشته یا نه؟ آیا همراه با خلقت او رزق او را نیز خلق كرده و یا چیزی است بین این دو؟ و خلاصه انسان در طلب رزق چه وظیفهای بر عهده دارد؟
برای روشن شدن جایگاه رزق در زندگی، باید از منظری بسیار فراتر از تجربیات فردی به آن نظر كرد. چرا كه محل و جایگاه رزق چیزی است كه همة زندگی انسان را فرا گرفته و برای شناختن پدیدهای به این وسعت نمیتوان به تجربههای روزمرّه بسنده كرد، اینجاست كه باید از منظر خالقِ انسان جایگاه آن را تجزیه و تحلیل كرد و به سخنان ائمه معصومین(ع) كه بازگو كنندة سخنان خدا هستند و از منظر الهی به این پدیده مینگرند، توجه خاص نمود تا با بصیرتی كامل نسبت به طلب رزق برخورد كنیم و همچنان كه آن ذوات مقدسه متذكر میشوند از هلاكت نجات یابیم.
آنچه باید بر آن تأكید نمود دقت هرچه بیشتر بر آیات الهی و سخنان ائمه معصومین(ع) است تا خود را از وَهمِ نگرانی از فقر برهانیم و به اندازهای كه در سخنان آنان دقت كنیم و رهنمودهای آنان را در زندگی خود پیاده نماییم از این وَهمِ زندگی برانداز خود را رهانیدهایم.
بارها شاهد بودهاید كه غفلت از خاستگاه رزق چه هلاكتهایی را برای جوامع و افراد بهوجود آورده است و نه تنها در اصلاح زندگی خود طرفی نبستهاند بلكه برعكس؛ در جهت هلاكت خود تلاش نمودهاند.
اینها همه و همه سبب شد كه بنده وظیفة خود بدانم سلسله بحثهای «جایگاه رزق انسان در هستی» را خدمت عزیزان عرضه بدارم و به جدّ امیدوارم اگر با عزمی محكم نسبت به آن برخورد شود از بسیاری از حیلههای شیطان خود را رهانیدهایم و قدمی بسیار اساسی در سلوك الیالله برداشتهایم. إنشاءالله
طاهرزاده