سپس فرمودند: ای فرزندم! رزق، تحفة خداست به بنده‌اش، تا بندة خدا بتواند قیامتش را سامان دهد، پس نه‌تنها به‌دست آوردن رزق، هدف زندگی نیست، بلكه انسان دائم باید به خودش متذكّر باشد كه رزق، وسیله و ابزاری است تا قیامت انسان سامان یابد و اصلاح شود. آن هم از طریق رزقی كه به دنبال توست، نه رزقی كه تو به دنبال آن می‌دوی. سپس فرمودند: اگر این نكته را در مورد رزقت نفهمی دو حالت پیدا می‌كنی، یا در هنگام ثروتمند بودن ستم می‌كنی و یا در موقع فقر، خوار می‌شوی.