قَالَ رَسُولُاللهِ(ص): «أَیُّهَاالنَّاسُ إِنَّ الرِّزْقَ مَقْسُومٌ لَنْ یَعْدُوَ امْرُؤٌ مَا قُسِّمَ لَهُ فَأَجْمِلُوا فِی الطَّلَبِ وَ إِنَّ الْعُمُرَ مَحْدُودٌ لَنْ یَتَجَاوَزَ أَحَدٌ مَا قُدِّرَ لَهُ فَبَادِرُوا قَبْلَ نَفَاذِ الْأَجَلِ وَ الْأَعْمَالِ الْمَحْصِیَّةِ».(106)
رسول خدا (ص) میفرمایند: ای مردم! رزق تقسیم شده است، هرگز انسان از آنچه برایش تقسیم شده بیشتر نمییابد، پس در طلب رزق حریص نباشید، كه عمر شما محدود است، پس قبل از اینكه اجل برسد و اعمال محاسبه شود به كار نیك مبادرت ورزید.
ملاحظه میفرمایید كه رسولخدا(ص) پس از اینكه تذكر میدهند رزق، مقسوم و قسمت شده است و بر اجمال در طلب رزق تأكید میكنند، ما را متوجه اصل مطلب در عرصة زندگی مینمایند و میفرمایند: عمر محدود است و پس از این عمرِ محدود مائیم و اَبدیت ما و اعمالی كه برای قیامت خود انجام دادهایم، چگونه انسان بصیر حاضر است در طلب رزق، خود را آنچنان مشغول كند كه از آبادی ابدیت خود باز بماند! در حالی كه اصل زندگی ما ابدیتِ ما است، و به واقع اگر از قیامت خود غافل شویم وَهم ما آنچنان قدرت میگیرد كه همة زندگی ما را مشغول تهیة رزقِ بدن ما میگرداند.