نمازگزار باید لباس و بدنش پاک باشد، اگر ذرهای از نجاسات به بدن یا لباس او باشد نمازش باطل است (غیر از بعضی موارد استثنایی).
نمازگزاری که میداند هر رکعت نماز با مسواک، برابر با هفتاد رکعت است مسواک را رها نمیکند.
نمازگزاری که میداند با جنابت نمازش باطل است به فکر غسل میافتد و غسل او را به فکر ساختن حمام میاندازد و وجود حمام رابطه او را با شستشو زیاد میکند.
همین که به نمازگزار میگویند شما در وضو ده سیر آب مصرف کنید، بیشتر از آن اسراف است، او خود میفهمد که باید آب وضو یک بار مصرف باشد زیرا وضو از یک ظرف و حوض که ده سیر مصرف نمیشود ضمناً توجه دارد که به بهانه غسل و وضو حق ندارد آبها را بیش از مقدار هدر دهد.