افراد دیگر غیر از خداوند، یا لطفی ندارند یا لطفشان ناچیز و محدود است، یا لطف خود را به دیگران نمیرسانند و یا با هزار منت ذرهای محبت دارند و اگر لطفی کنند از بهره خودشان کم میشود. اما خداوند:
1- لطفش بی نهایت است.
2- باب لطف او همیشه به روی همه باز است.
3- دعوت به ورود هم کرده است.
4- از ورود دیگران در مدار لطفش شاد میشود.
5- مردم را بدون هدیه و رشوه و با دست خالی که دارند میپذیرد.
6- رابطه با او و بهرهگیری از الطاف او نه زمان میخواهد نه زمین، نه واسطه میخواهد نه ضابطه و نه رابطه و نه هیچ شرطی دیگر، فقط صداقت قلبی کافی است.
صادقانه به لغزش خود اقرار کنیم.
صادقانه از او بخواهیم.