زنده شدن نماز همان زنده شدن قرآن است، زیرا هر نمازگزار مجبور است که در نمازهای هفده رکعتی خود روزی ده بار سوره حمد را بخواند و چون آن سوره مبارکه هفت آیه دارد قهراً هر روز هفتاد آیه قرآن را میخواند و سوره دیگری را که بعد از حمد میخواند نیز چند آیه دارد که اگر فرض کنیم سوره توحید (قل هوالله احد) باشد، پنج آیه خواهد بود و کسی که ده بار در ده رکعت این سوره را بخواند میشود پنجاه آیه.
بنابراین مجموع آیاتی که نمازگزار باید بخواند در هر شبانه روز یکصد و بیست آیه خواهد بود و تلاوت این تعداد آیه در هر روز، قرآن را از مهجوریت بیرون میآورد. رابطه انسان و قرآن را در جامعه زیاد میکند، بگذریم که بسیاری از اوقات انسان به جای سوره توحید سورههای دیگر را میخواند که آن نیز سبب حفظ کردن سورههاست. بعلاوه قرآن و نماز بارها در کنار هم آمده است.
یتلون کتاب الله و اقاموا الصلوة. (52)
کسانی که قرآن تلاوت میکنند و نماز به پا میدارند.
در جاهای دیگر میخوانیم:
یمسکون بالکتاب واقاموا الصلوة. (53)
کسانی که به قرآن تمسک کرده و نماز به پا میدارند.
آری قرآن و نماز هم در کنار هم هستند و هم در درون هم.