نمازگزار باید رو به قبله بایستد، هر شبانه روز باید جهت و خط خودش را روشن کند، قبله او باید ساده و پاک باشد، قبله و جهت او را باید خداوند تعیین کند نه خودش و نه طاغوتها، هر مکان و جهتی ارزش قبله شدن ندارد، قبله رمز شناسائی مسلمین از دیگران است از این جهت به مسلمین اهل قبله میگویند، مسلمانان با هر سلیقه و تفکر و از هر نسل و نژادی، باید جهت واحدی داشته باشند. اگر مال و مقام هر لحظه دل ما را به سوئی میکشد، هنگام نماز باید دل از همه بکنیم و جهت و خط خود را مشخص کنیم. کسی که جسم خود را رو به خانه خدا کرد آمادگی آنرا پیدا میکند که قلب و روح خود را متوجه صاحب خانه کند.
قبله ما کعبه است، اولین زمینی که برای مردم و عبادت بنا شد. خانهای که همه انبیاء دورش طواف کردهاند، خانهای که ابراهیم پایههایش را بالا برده و اسماعیل در کنارش به کارگری پرداخته است، خانهای که برای همه مردم و برای همیشه باید دربهایش باز باشد و هیچ کسی به هیچ کس در آنجا حق تعرض ندارد و برای همه مردم مقدس و از ملک هر کس آزاد است.