1 - نهج البلاغه، کلام 206.
2 - سوره‌ی بقره،آیه‌ی 159.
3 - سوره‌ی یونس،آیه‌ی32.
4 - به استفتاء شماره 4383 دفتر حضرت آیت‌الله شبیری زنجانی و یا پایگاه اینترنتی تراث،www.toraath.com رجوع شود.
5 - «مصباح المتهجد»، ابوجعفر محمد بن حسن طوسى طبق نقل بحارالانوار، ج101، ص299 . سید عبد الكریم بن طاوس، فرحةالغری بصرحةالقری.
6 - «شرح زیارت عاشورا و داستان‌های شگفت آن»، موسى خسروى، ص 13.
7 - كامل الزّیارات، ص 176.
8 - شفاء الصدور فى شرح زیارة العاشور، تالیف میرزا ابوالفضل تهرانى، لؤلؤ النضید نصرالله شبسترى.
9 - سوره‌ی طه، آیه‌ی 14.
10 - برای شرح مفصل این موضوع به کتاب «چگونگی فعلیت یافتن باورهای دینی» از همین مؤلف رجوع فرمائید.
11 - «روح مجرد»،آیت‌الله حسینی طهرانی، چاپ اول ص 161.
12 - این‌که در روایات می‌فرمایند یک ساعت تفکر از هفتاد سال عبادت بهتر است، تفکر در این روایات به معنی سیر است که موجب رفع حجاب می‌شود.
13 - سوره‌ی حجر، آیه‌ی 21.
14 - بحارالانوار، ج 53، ص 178.
15 - سوره‌ی اعراف، آیه‌ی 172.
16 - «اللهوف علی قتلی الطفوف»، سیدبن طاوس، ص 17.
17 - «اللهوف»، ص 53 - 56.
18 - «بحارالأنوار»، ج 43، ص 272.
19 - «مقتل خوارزمی»، ج 1، ص 145، نقل از ترجمه خصائص الحسینیه.
20 - در روایت داریم؛ ثواب هزار حج و هزار عمره و جهاد در کنار رسول خدا(ص) دارد.(المزارالکبیر، ص482)
21 - «بحارالأنوار»، ج 46، ص 202.
22 - به کتاب «مبانی نظری و عملی حب اهل البیت(ع)» از همین مؤلف رجوع شود.
23 - «مستدرک الوسائل»، ج 10، ص 318.
24 - «بحارالانوار»، ج 27، ص 82 .
25 - «بحارالأنوار»، ج 44، ص: 280.
26 - «أمالی الصدوق»، ص 137. المجلس الثامن و العشرون.
27- «بحار الأنوار»، ج 44، ص 293.
28 - «المزار»، ص 178.
29 - به مقدمه‌ی کتاب «شفاء الصدور فی شرح زیارت العاشور» از علامه میرزا ابوالفضل تهرانی رجوع شود.
30 - سوره‌ی صافات، آیه‌ی 109.
31 - سوره‌ی احزاب، آیه‌ی 56.
32 - پیامبر خدا(ص) می‌فرمایند: «لا تصلّوا علیّ صلاة مبتورة إذا صلّیتم علیّ، بل صلّوا على أهل بیتی و لا تقطعوهم منّی فإنّ كلّ سبب و نسب منقطع یوم القیامة إلّا سببی و نسبی» (دُررالأخبار ، ص 72) هرگاه بر من صلوات فرستید، صلوات ناقص و ناتمام نفرستید بلكه صلوات بر اهل بیت من هم بفرستید و آنان را از من جدا نكنید همانا هر سبب و نسبى روز قیامت قطع مىگردد مگر سبب و نسب من.
33 - به کتاب «مبانی نظری و عملی حبّ اهل البیت(ع)» از همین مؤلف رجوع شود.
34 - «روضة الواعظین و بصیرة المتعظین»، فتال نیشابوری، ج1، ص: 154.
35 - در این فراز زائر حضرت اباعبدالله(ع) واسطه می‌شود تا سلام پروردگار را بر آن حضرت و اصحاب آن حضرت برساند، و این نشان می‌دهد زائر حسین(ع) وارد مقامی شده که آن مقام ویژه‌ی انبیاء و اولیاء و حضرت جبرائیل است.
36 - «كامل الزیارات»، ص 159.
37 - در راستای معنای عمیق ظلمی که بر اهل البیت(ع) وارد شد، به کتاب «کربلا، مبارزه با پوچی‌ها»؛ از همین مؤلف رجوع شود.
38 - به کتاب «راز شادی امام حسین در قتلگاه»، بحث «چه شد که کار به قتل امام حسین(ع) کشیده شد»؛ از همین مؤلف رجوع شود.
39 - دفع به معنی کنار زدن است و «ازال» به معنی زایل ساختن و براندازی کامل است.
40 - «تفسیر کشاف»،زمخشری، ج 4، ص 220.
41 - «بحارالانوار»، ج 65، ص 63.
42 - «بحارالأنوار»، ج 46، ص 202.
43 - در روایت داریم: «عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ(ع) فِی قَوْلِهِ وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً- فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ إِنَّهُ كانَ مَنْصُوراً- قَالَ هُوَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ(ع)قُتِلَ مَظْلُوماً وَ نَحْنُ أَوْلِیَاؤُهُ- وَ الْقَائِمُ مِنَّا إِذَا قَامَ طَلَبَ بِثَأْرِ الْحُسَیْنِ(ع)فَیَقْتُلُ حَتَّى یُقَالَ قَدْ أَسْرَفَ فِی الْقَتْلِ- وَ قَالَ الْمَقْتُولُ الْحُسَیْنُ وَ وَلِیُّهُ الْقَائِمُ- وَ الْإِسْرَافُ فِی الْقَتْلِ أَنْ یَقْتُلَ غَیْرَ قَاتِلِهِ- إِنَّهُ كانَ مَنْصُوراً فَإِنَّهُ لَا یَذْهَبُ مِنَ الدُّنْیَا- حَتَّى یُنْتَصَرَ بِرَجُلٍ مِنْ آلِ رَسُولِ اللَّهِ«عَلَیْهِمُ الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ» یَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْما»؛ عیاشی در تفسیرش از امام محمّد باقر(ع) روایت می‌كند كه در تفسیر آیه‌ی «وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً الى آخره» می‌فرمایند: منظور از این آیه امام حسین(ع) می‌باشد، زیرا آن بزرگوار مظلومانه شهید شد و ما امامان خونخواه آن حضرت هستیم. هنگامى كه قائم ما خاندان قیام كند خون امام حسین(ع) را طلب خواهد كرد. او به قدرى از قَتَله‌ی امام حسین(ع) را می‌كشد كه خواهند گفت: در قتل اسراف می‌كند. امام باقر(ع) فرمود: منظور از مقتول، امام حسین و منظور از خونخواه حضرت قائم و منظور از اسراف در قتل كشتن غیر قاتل می‌باشد و منظور از یارى شدن این است كه از دنیا نخواهد رفت تا این‌كه مردى از آل رسول(ص) زمین را پر از عدل و داد كند همان طور كه پر از ظلم و ستم شده باشد و او را یارى نماید.( بحار الأنوار ، ج44، ص: 218)
44 - حضرت باقر(ع) می‌فرمایند: «إِنَّ شِیعَتَنَا أَهْلَ الْبَیْتِ یُقْذَفُ فِی قُلُوبِهِمُ الْحُبُّ لَنَا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُلْهَمُونَ حُبَّنَا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ إِنَّ الرَّجُلَ یُحِبُّنَا وَ یَحْتَمِلُ مَا یَأْتِیهِ مِنْ فَضْلِنَا وَ لَمْ یَرَنَا وَ لَمْ یَسْمَعْ كَلَامَنَا لِمَا یُرِیدُ اللَّهُ بِهِ مِنَ الْخَیْرِ»؛ حبّ ما اهل‌البیت در دل‌های شیعیان ما القاء می‌شود و محبت ما به آن‌ها الهام می‌گردد، ما را دوست می‌دارند و فضائل ما را تحمل می‌کنند، در حالی‌که نه ما را دیده‌اند و نه کلام ما را شنیده‌اند. این برکات از آن رو است که خداوند برای آنان اراده‌ی خیر کرده است. (بحار الأنوار ، ج24، ص 151)
45 - چون کمیت اسدی قصیده‌ی مشهور خود را در مورد مصیبت‌هایی که برامام حسین(ع) وارد شد برای امام باقر(ع) خواند، حضرت روی به کعبه کردند و سه مرتبه فرمودند: «اَللّهَّمَ اِرْحَمْ الْکُمیتَ وَ اَغْفِر لَه».(بحارالأنوار، ج 46، ص 333)
46 - دِعْبَلِ خُزائی متولد 148 و متوفی 264، از حضرت رضا (ع) تقاضای پیراهن حضرت را کرد و حضرت پیراهن خود را به او بخشیدند.(کشف‌الغمه، ج 2، ص 322)
47 - کتاب امامت و ولایت، مرکز تربیت معلم، ص 86، نقل از تعلیقه بر رجال کبیر، محقق بهبهانی.
48 - أمالی الصدوق، ص: 14.
49 - در سال‌های اخیر که عده‌ای به لعنت‌ها و تنفرهای زیارت عاشورا اشکال گرفتند کارشان به جایی کشید که در خط دشمنان نظام اسلامی قرار گرفتند و در صدد براندازی نظام اسلامی برآمدند، زیرا وقتی تنفر از دشمنان اسلام در قلب ما نهادینه نشد، آرام‌آرام محبّت آن‌ها جای محبّت به اسلام می‌نشیند.
50 - سوره‌ی بقره، آیه‌ی 256.
51 - سوره‌ی اسراء، آیه‌ی 79.
52 - کامل الزیارات، ص 118.
53 - کلیات شمس تبریزی، غزل شماره 2224.
54 - قرآن در سوره‌ی حج، آیه‌ی 11 می‌فرماید: «وَمِنَ النَّاسِ مَن یَعْبُدُ اللَّهَ عَلَى حَرْفٍ فَإِنْ أَصَابَهُ خَیْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انقَلَبَ عَلَى وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةَ ذَلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِینُ»؛ و از مردم كسانى هستند كه خدا را فقط در حدّ حرف مىپرستند، پس اگر خیرى به آن‌ها برسد بدان اطمینان یابند و چون بلایى به آن‌ها رسد روى برتابند، در دنیا و آخرت در خسران‌اند، این است همان خسران آشكار.
55 - آکلةالاکباد، هند مادر معاویه است، چون در جنگ اُحد وقتی حضرت حمزه را شهید کردند، جگر آن حضرت را در آورد و در دهان گذاشت.
56 - «بحارالانوار»، ج 44، ص 243.
57 - «بحارالانوار»، ج 44، ص 243.
58 - «بحارالأنوار»، ج 65، ص: 63.
59 - «بحار الأنوار»، ج27، ص: 58.
60 - «بحارالأنوار»، ج 67 ، ص 27.
61 - «بحارالأنوار»، ج 44، ص 391.
62 - أمالی الصدوق، ص 462.
63 - «بحارالانوار»، ج 44، ص 304.
64 - «بحارالأنوار»، ج 45، ص 207.
65 - سوره‌ی طه، آیه‌ی 18.
66 - علی بن الحسین اسم سه نفر از فرزندان سیدالشهداء(ع) است، یکی حضرت سیدالساجدین(ع) و دیگری حضرت علی اکبر(ع) سوم علی اصغر(ع). به احتمال زیاد در این زیارت مراد علی اکبرِ شهید است، چون زیارت مخصوص شهدای رکاب حضرت سیدالشهداء(ع) در میان است.
67 - «مجالس المؤمنین»،قاضی نورالله شوشتری، ص 291.
68 - «بحارالأنوار»، ج 23، ص 81.
69 - سوره‌ی اعراف، آیه‌ی 16.
70 - «بحار الأنوار»، ج 65، ص 63.