فرمودند: سخنت را تکرار کن و او تکرار کرد. و به همین ترتیب تا سه بار سخن خود را تکرارکرد. آن گاه پیامبر (ص) به او فرمودند: اطراف تو هیچ درخت و گلی نبود، مگر اینکه دلشان به حالت سوخت و برایت گریه کردند. پس از نماز صبح ده بار بگو سبحان الله العظیم و بحمده و لاحول ولا قوة الا بالله العلی العظیم (خدای بزرگ را منزه میدانم و به ثنای او مشغولم و هیچ توان و نیرویی جز با یاری خدای بزرگ بلند مرتبه بزرگ نیست) که همانا خداوند بزرگ بااین ذکر تو را از کوری، دیوانگی، جذام، فقر و زیر آوار ماندن محفوظ میدارد. عرض کرد: ای رسول خدا،این ذکر برای دنیا بود، برای آخرت چه؟ پیامبر(ص) فرمودند: اللهم اهدنی من عندک، وافض علی من فضلک وانشر علی من رحمتک و انزل علی من برکاتک (خداوندا! مرا از جانب خود راهنمایی نما و از فضل خویش بهرهمند ساز، از رحمت خود برمن فرو ریز و از برکات خود بر من نازل فرما).
حضرت صادق (ع) فرمودند:این دستورات را گویی او با دستانش گرفت و رفت. آن گاه پیامبر (ص) فرمودند: بدانید که همانا اگر او در روز قیامت بیاید و این اذکار را عمداً ترک نکرده باشد، خداوند هشت در بهشت را به روی او باز میکند که از هر دری که خواست وارد شود.(231)