تربیت
Tarbiat.Org

یاد خدا
مرکز غدیر‏‏‏

(سوره بقره، آیات 255 تا 257)

الله لا اله الا هو الحیّ القیّوم تأخذه سنة و لا نوم له ما فی السّموات و ما فی الارض من ذا الذی یشفع عنده الا باذنه یعلم ما بین ایدیهم و ما خلفهم و لا یحیطون بشی‏ء من عمله الا بما شاء وسع کرسیّه السموات و الارض و لا یؤده حفظهما و هو العلی العظیم لا اکراه فی الدین قد تبین الرشد من الغی فمن یکفر بالطاغوت و یؤمن بالله فقد استمسک بالعروة الؤثقی لا انفصام لها و الله سمیع علیم الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النّور و الّذین کفروا اولیائهم الطاغوت یخرجونهم من النور الی الظلمات اولئک اصحاب النار هم فیها خالدون.
ترجمه:
الله است که خدایی جز او نیست. زنده و بسیار نگاهدارنده است. او را خواب سبک و سنگین فرا نگیرد. آنچه در آسمانها و در زمین است از آن اوست. کیست که در آستان او جز به اذن او شفاعت کند؟ آنچه در پیش روی و در پشت سر آنان است می‏داند، و به چیزی از علم او احاطه نیابند، مگر به آنچه او بخواهد. سلطنت و قدرت او آسمانها و زمین و سراسر جهان هستی را فرا گرفته است و نگهبانی آن دو، او را گران نیاید و اوست بلند قدر و بزرگ مرتبه. در دین اکراه نیست. همانا که راه راست از راه کج آشکار گردید. پس آن کس که به طاغوت کافر گردد و به خدا ایمان آورد، همانا که در حقیقت، به دستاویزی درآویخته باشد که آن را انقطاعی نباشد، و خدا شنوا و دانا است. خدا دوست کسانی است که ایمان آورند، آنان را از تیرگی‏ها به نور بیرون آورد، و کسانی که کفر ورزند، طاغوت دوست آنان است و آنان را از روشنایی به تاریکی‏ها فرو برد. آنانند اصحاب آتش، و آنان در آتش جاویدند.