امام صادق (ع) فرمود: هر گاه در کنار مریضی بودی، دست خود را بر سر مریض بگذار و این دعا را بخوان:
بسم الله و بالله و من الله و الی الله و ما شاء الله و لا حول و لا قوة الا بالله، ابراهیم خلیل الله، موسی نجی الله، عیسی روح الله، محمد رسول الله صلی الله علیه و آله و علیهم، من الارواح و والاوجاع بسم الله و بالله و عزائم من الله - لفلان بن فلانة - نام شخص و مادر او را میبرد - لا یقربه الا کل مسلم و اعیذه بکلمات الله التامات کلها التی سأل بها آدم فتاب علیه انه هو التواب الرحیم، الا انزجرت ایتها الارواح و الاوجاع باذن الله عزوجل لا اله الا الله الا له الخلق و الامر تبارک الله رب العالمین.
(پناه به نام خدا و به خدا و به سوی خدا و آنچه خدا بخواهد و این که هیچ نیرو و حرکتی نیست مگر به اذن خدا و این که ابراهیم دوست خدا و موسی نجات یافته خدا و عیسی روح خدا و محمد فرستاده خدا - که درود خدا بر او و آل او و بر همه انبیاء - از بادها و دردها. به نام خدا، و به یاد خدا، و با استمداد از تقدیرات خدا، برای فلانی پسر فلانی، اقرار به اعتقادات ندارد مگر مسلمان، پناه میبرم به خدا با کلمات تامهای که حضرت آدم (ع) خدا را با آنها خواند تا توبه او پذیرفته شد، همانا او توبهپذیر مهربانی است، ای دردها، با اجازه خداوند و کلمات مقدس شما را فراری میدهم، که خدایی جز او نیست، همانا هر کار و آفرینشی برای اوست، آفرین بر خداپروردگار عالمین.)
سپس آیه الکرسی و سورههای حمد و معوذتین (فلق و ناس و اخلاص را هر کدام یک مرتبه و نیز ده آیه از سوره یس بخوان، بعد هم این دعا را بخوان:اللهم اشفه بشفائک و داوه بدوائک و عافه من بلائک و تسأله بحق محمد و آل محمد صلوات الله علیه و علیهم اجمعین.
(خداوندا! با شفای خود او را شفا ده، و با دوای خود او را مداوا کن، و از بلاهایت او را عافیت بده، و سلامتی به او بده به حق محمد و آل محمد - که درود خدا بر او و بر آل او).(374)