ابن فضال حدیثی را به معصوم رسانیده است که میفرماید: خداوند عزوجل به عیسی(ع) فرمود: ای عیسی! مرا در خاطر دار تا تو را در خاطر دارم و مرا در برابر همگنان بشری (خودت) یاد کن تا تو را در جمعی بهتر از جمع آدمیان یاد کنم. ای عیسی! دلت را برای من نرم و با پذیرش دار و در تنهایی بسیار یادم کن و بدان که شادی من در این است که برای من تواضع کنی و در آن زنده و برازنده باشی و فسرده و مرده نباشی.(29)