امام صادق (ع) فرمود: چون پدرم از منزل خود بیرون میشد، میگفت: بسم الله الرحمن الرحیم، خرجت بحول الله و قوتة لا بحول منی و لا قوتی بل بحولک و قوتک یا رب متعرضاً لرزقک فأتنی به فی عافیة.(333)