کار جنگ بر امام حسین (ع) سخت و تنگ شد و یگانه و تنها ماند، به خیمههای فرزندان پدرش روی آورد، آنها را از ایشان خالی و تهی دید، سپس به خیمههای اصحاب و یارانش التفات نمود، و نگریست کسی از آنان را ندید، پس شروع و آغاز نمود بسیار گفتن لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم.(215)