تمام عقب - ماندگی های ما به خاطر عدم شناخت صحیح اکثر روشنفکران دانشگاهی از جامعه اسلامی ایران بود و متاسفانه هم اکنون هم هست. اکثر ضربات مهلکی که به این اجتماع خوره است از دست اکثر همین روشنفکران دانشگاه رفته ای که همیشه خود را بزرگ می دیدند و می بینند و تنها حرف هائی که می زدند و می زنند که دوست به اصطلاح روشنفکر دیگرش بفهمد و اگر مردم هیچ نفهمند، نفهمند زیرا دیگر چیزی که مطرح نیست مردمند و تمام چیزی که مطرح است خود اوست، برای این که بد آموزی های دانشگاهی زمان شاه، روشنفکر دانشگاهی را طوری بار می آورد که اصولا ارزشی برای خلق مستضعف قائل نبود و متاسفانه هم اکنون هم نیست.
روشنفکران متعهد و مسوول! بیائید تفرقه و تشتت را کنار گذارید و به مردم فکر کنید و برای نجات این قهرمانان شهید داده، خود را از شرایسمو ایستشرق و غرب نجات دهید. روی پای خود بایستید و از تکیه به اجانب بپرهیزید.(122)