در یک همچو مسیری که آن ها عمال خودشان را وادار کردند و جوان های ما را به مسیر دیگری بردند، شما متوقع نباشید که فوراآن ها از آن مسیر برگردند و به مسیر ملت بیایند. لکن مایوس نباشید، ملت راه خودش را پیدا کرده است، شما جوان ها راه خودتان را پیدا کردید. اگر امروز نشود تصفیه، فردا تصفیه می شود، ناچار از این تصفیه است یعنی یک ملتی که فهمیده مرضش چیست، ابتدای هر چیزی فهم این است که گرفتاری چیست. در این پنجاه سال ما را از این که بفهمیم گرفتاری ما چیست اغفال کرده بودند ما آن میکروب های فاسد را و مفسد را برای خودمان درمان می دانستیم. ما آن هایی که ما را به تباهی می کشیدند برای خودمان معالج می دانستیم. ما را این طور درست کرده بودند، این تبلیغات دامنه دارشان به ما این طور حالی کرده بودند که شماباید هر چه که می خواهید، هر تمدنی که می خواهید، هر فرهنگی می خواهید، از غرب باید، به دست خودتان ندارید به این افکار پوسیده ای که این ها تزریق کردند به وسیله قلم های فاسد و به وسیله گفتارهای منحرف کننده و این ها ما را همچوبار آوردند و جوان های مارا همچو بار آوردند که آنکه زهر مهلک برای جامعه ما بود، خیال کند دوای دردش است.
الان هم همین فاسدها بعضی از همین فاسدها در جامعه ما هستند، در همه جا هستند، در دانشگاه هم هست، در همه جای مملکت ما هست و توقع این را نداشته باشید که یک درد پنجاه و چند ساله، یک چند روزه و چند ساعت و چند وقت و چند ماه و چند سال معالجه بشود. شما ملاحظه کنید، یک کسی که یک ربع ساعت سرماخوردگی برایش پیش می آید یک ماه گاهی احتیاج به معالجه دارد و یک جامعهای که 2500 سال زیر یوغ اشخاص بوده است که برای خودشان می خواستند جاه و مقام درست کنند و ظلمشان بر جامعه همه طرف بوده است و آنکه ما یادمان است پنجاه و چند سال بدترین اوقات را مملکت ما گذارند، بدترین اوقات تاریخ ما بود یعنی از همه اطراف به ما هجوم آورده بودند، به مملکت ما هجوم آورده بودند، همه قشرها را بعد از مطالعه در خدمت گرفته بودند و ما را از خودمان بکلی تهی کرده بودند.(113)