در قرآن كریم آیات فراوانى در تشویق و ترغیب مردم به جهاد وجود دارد. در برخى از این آیات به مجاهدان وعده نعمت‌هاى اخروى، و در بعضى دیگر وعده نعمت‌هاى دنیوى داده شده است.
بدیهى است كه در تعالیم انبیا، سعادت ابدى و نعمت‌ها و لذت‌هاى اخروى، محور اصلى هستند، آن چنان كه نعمت‌ها و لذت‌هاى دنیوى اساساً قابل قیاس با آن سعادت جاودانه نیستند؛ اما این هم طبیعى است كه در میان مردم، قشر عظیمى هستند كه به هر علت ـ نظیر: سستى ایمان، كمى همت، نقد بودن لذت‌ها و نعمت‌هاى دنیوى و یا هر علت دیگر ـ نعمت‌ها و لذت‌هاى دنیا در نظرشان جاذب تر و دل انگیزتر مى‌نماید و محركى قوى براى ایجاد حركت و تلاش در آن‌ها محسوب مى‌شود.
از این رو در قرآن كریم، براى بشارت مجاهدان در عین آن كه بر نعمت‌ها و لذت‌هاى ابدى و جاودانه آخرت تأكید گردیده، تشویق و ترغیب از طریق دادن وعده نعمت‌ها و لذایذ دنیوى نیز وجهه نظر قرار گرفته است.
﴿ صفحه 157﴾
در این جا ابتدا نمونه هایى از آیات مربوط به وعده نعمت‌هاى اخروى، و سپس نمونه هایى از آیات مربوط به وعده نعمت‌هاى دنیوى را ذكر مى‌كنیم.