در مجموع روایت علائم ظهور، از پنج نشانه به صورت ویژه و مستقل سخن به میان امده است. اهمیت این نشانه ها را می توان هم از تعدد روایات مربوط به آن ها(378) و هم از جداسازی و بیان این نشانه ها به شکل مستقل دریافت. کشته شدن نفس زکیه از نشانه های پنج گانه ای به شمار می رود که در برخی روایات به آن تصریح شده است. امام صادق (ع) در حدیثی ـ که علامه مجلسی درباره آن می نویسد: حسن کالصحیح و الشهید الثانی عده صحیحا ـ(379) می فرماید:
خمس علاممات قبل قیام قائم: الصیحه و السفیانی و الخسف و قتل النفس الزکیه و الیمانی....؛(380)
پیش تز ظهور حضرت مهدی (عج) پنج نشانه تحقق پیدا می کند: صیحه آسمانی، خروج سفیانی، فرو رفتگی در بیدا (مکانی نزدیک مکه)، کشته شدن نفس زکیه و خروج یمانی.... .
سپس امام (ع) در پاسخ به عمر بن حنظله که پرسید: اگر فردی از اهل بیت شما پیش از تحقق این نشانه ها خروج کرد، آیا او را در قیام همراهی کنیم، فرمودند: خیر!
در روایتی دیگر، امام صادق(ع) به ابوبصیر فرمودند:
....یا ابامحمد ان قدام هذا الامر خمس علامات اولاهن الندا فی شهر رمضان و خروج السفیانی و خروج الخراسانی و قتل النفس الزکیه و خسف بالبیدا؛(381)
ای ابو محمد، پیش از این امر، پنج علامت روی خواهد داد که اولین آن ها ندا در ماه رمضان و سپس قیام سفیانی و خراسانی و کشته شدن نفس زکیه و خسف بیدا است.