خدایا! برای ما روشن شده كه هر انسانی از انسان كامل انسانیت خود را میگیرد تا آدم شود و ما هم آمدهایم در زمین تا آدم شویم، پس به حقیقت امام زمانمان ما را از بهرة لازمی كه باید از امام زمانمان بگیریم، محروم مگردان.
از یك جهت خداوند نزدیكترین موجود به مخلوقاتش است و خودش در آیه 186 سورة بقره به پیامبرش فرمود: اگر بندگان من از تو سراغ مرا گرفتند، «فَإنّی قَریبٌ»؛ من كه نزدیكم، و نفرمود؛ بگو من نزدیكم، یعنی حتّی بین ما و پروردگارمان، پیامبر اكرم(ص) هم از جهت وجودی فاصله نیست و لذا در هر روز صبح – در دعای عهد(79) - از خدا، كه نزدیكترین وجود به ما است، تقاضا میكنیم كه ما را در زمرة یاران و اطرافیان و ذوبشدگان مولا و سیّدمان حضرت صاحبالزمان قرار بده، از طرف دیگر حالا اگر خواستی به قرب خاص برسی و بین تو و حضرت حق، همة حجابها كنار رود، باید از طریق ذوبشدن در وجود اقدس صاحبالزمان به چنین درجهای برسی، یعنی از یك جهت خداوند را به كمك میگیری تا به امام زمان(عج) نزدیك شوی و از جهت دیگر امام زمان(عج) را كمك میگیری تا به آن قرب خاصّ الهی كه مخصوص اولیاء الهی هست دست بیابی و بهرة خاص ببری.