پس ملاحظه كردید كه ارادة حضرت كافی است تا بدنشان را ایجاد كنند، نه اینكه فكر كنیم مثل بنّا كه اجزای ساختمان را كنار هم میآورد، حضرت(ع) هم اینطوری بدنشان را جمع میكنند. چراكه روشن شد مقام حضرت، مقام «اَمْر» است. بنابراین حضرت میتوانند همزمان در چند جا بدنشان را ایجاد كنند و هرجا اراده كنند جسماً و روحاً حاضر باشند و در هر جایی هم با تمام وجود حاضر باشند.(37) به طوریكه اگر الآن اینجا باشند و نظر به این جا داشته باشند حواسشان به شما و اطراف شما، از خود شما بیشتر و جمعتر است. و در عین حال همهجا هم هستند و در همه آنجاهایی هم كه هستند از همة افراد حاضر در آنجا حاضرتراند. چون از همة مخلوقات درجه تجردشان بیشتر است، پس حضورشان در هر جا از همه بیشتر است.(38) در واقع همزبان با مولوی باید گفت:
ای غایب از این محضر، از مات سلامالله
ای ازهمه حاضرتر، از مات سلامالله
چون ماه تمام آیی، آنگاه به بام آیی
ای ماه، تو را چاكر، از مات سلامالله
هم جان جهانی تو، هم گنج نهانی تو
هـم امن و امانی تو، از مـات سلامالله