وقتی متوجه شدیم یهود با جداشدن از توراتِ اصیل در عقیده و عمل چه روحیه‌ای پیدا کردند، و وقتی متوجه شدیم پس از ظهور حضرت عیسی(ع) که برای تصحیح دین بنی اسرائیل آمده بودند، چگونه یهودیت در مسیحیت نفوذ کرد و آن دین را نیز تحت تأثیر خود قرار داد، برایمان روشن می‌شود چرا عنان تفکر مسیحیت در اختیار تفکر یهودی است. نفوذ یهودیت در دین حضرت مسیح(ع) تا آن‌جایی است که وقتی در قرن چهارم دین مسیحیت به اروپا می‌رسد، توسط یک یهودی به نام« فیلون» این کار انجام می‌شود. با توجه به این نکات می‌فهمیم چرا خداوند در بسیاری موارد یهود و نصاری را در یک موضع می‌بیند و یک برخورد با آن‌ها دارد.
دقت در آیات الهی نشان می‌دهد که خداوند خطر نزدیکی به یهود و نصاری را برای مسلمین خطر بزرگی می‌داند و به شدت ما را از آن نهی می‌کند به طوری که علامه طباطبائی(ره) می‌فرمایند؛ بعد از نهی از شرک، نهی‌ای به شدت نهی از نزدیکی به یهود و نصاری در قرآن نیامده است.