بسم الله الرحمن الرحیم
«یَا أَیُّهَاالَّذِینَ آمَنُواْ إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلاَ یَقْرَبُواْ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَذَا وَإِنْ خِفْتُمْ عَیْلَةً فَسَوْفَ یُغْنِیكُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ إِن شَاء إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ حَكِیمٌ»(38)
اى كسانى كه ایمان آوردهاید! مشركان ناپاكند؛ پس نباید بعد از امسال در سالهای دیگر نزدیك مسجد الحرام شوند! و اگر از فقر مىترسید، خداوند هر گاه بخواهد، شما را به كرمش بىنیاز مىسازد؛ خداوند دانا و حكیم است.
خداوند در آیهی فوق میفرماید مشرکین نجس هستند، مواظب باشید با آنها مأنوس نشوید و از قطع رابطهی اقتصادی با آنها هراسی نداشته باشید که خدا به زودی از طریق فضل خود اگر بخواهد شما را بینیاز میکند. و از محاصرهی اقتصادی هم نترسید بلکه از این نگران باشید که آنها در اجتماع شما وارد شوند و روان جامعهی شما را آلوده کنند زیرا آنچه موجب نجاست آنها است روح و روان شرکآلودشان است. به عبارت دیگر باطن آنها نجس است که به ظاهر آنها نیز سرایت کرده است. پس نباید زمینهای فراهم باشد که روح و روحیهی مشرکان در مجامع علمی و فکری مسلمانان نفوذ کند و نگاهی که آنها به عالم و آدم دارند در صحنهی فرهنگی شما حضور یابد.