حتماً مستحضرید که نه موضوع، موضوع ساده‌ای است، و نه نتیجه، نتیجه‌ای است که خیلی زود در دسترس ما قرار گیرد، ولی باید متوجه باشیم جهان اسلام پس از روبه‌رویی با فرهنگ جدید غربِ بعد از رنسانس، جای خود را به کلی گم کرد و خود را باخت. حال ما امروز پس از پانصد سال خودباختگی کم‌کم و از طریق انقلاب اسلامی داریم به خود می‌آییم تا گذشته‌ی خود را بازخوانی کنیم. انقلاب اسلامی می‌خواهد جایگاه اصلی جهان اسلام را که باید هر مسلمانی در غدیر به دنبال آن بگردد، به آن برگرداند، و مسلّم اگر شیعه و سنی با رویکردی محققانه تاریخ خود را بازخوانی کنند می‌پذیرند اگر از همان ابتدا کار در دست علی(ع)و اهل البیت(ع) قرار می‌گرفت سرنوشت اسلام بسیار برتر از آن‌که فعلاً هست می‌شد. و تاریخ نکاتی را برای ما باقی گذارده که حکایت از این موضوع دارد. بنا به نقل ابن‌اسحاق؛ عامه‌ی مهاجران و تمامی انصار هیچ تردیدی نداشته‌اند که پس از رحلت رسول‌خدا(ص) علی(ع)صاحب امر خواهد بود.(49)
اباذر می‌گوید: ای امتی که پس از رسول(ص) متحیر مانده‌اید، اگر کسی را که خدا مقدّم داشته، مقدّم می‌داشتید و کسی را که خدا مؤخّر داشته، مؤخّر می‌داشتید و ولایت و وراثت را در اهل‌بیت پیامبرتان می‌نهادید، از همه‌ی نعمت‌ها از هر سوی بهره‌مند می‌شدید.(50) در جای دیگر می‌گوید: ای مردم! در آینده فتنه‌هایی پدیدار خواهد شد، اگر گرفتارش شدید به کتاب خدا و علی(ع)تمسّک کنید.(51)
سلمان از این‌که علی(ع)زنده است و مردم از او بهره نمی‌جویند، تأسف می‌خورد و می‌گفت: به خدا سوگند، پس از او هیچ‌کس شما را از اسرار پیامبرتان آگاه نخواهد کرد.(52)
امروز هم اگر با سایر مسلمانان در فضایی سالم و بدون مشاجره، موضوع غدیر را بررسی کنیم و قصدمان یافتن بهترین شرایط برای آینده‌ی جهان اسلام باشد، با توجه به شهرت این حدیث در بین همه‌ی مسلمانان با هیچ مخالفتی روبه‌رو نمی‌شویم، و به همین جهت حضرت امام‌خمینی(ره) در وصیت‌نامه‌ی خود موضوع حدیث ثقلین را پیش می‌کشند. سؤال ایشان این است که بالاخره با توجه به این که پیامبر خدا(ص) در غدیر، جایگاه مدیریت و رهبری جهان اسلام را بعد از خود تعیین کردند، ما امروز چه راهی را باید ادامه دهیم؟ انقلاب اسلامی بر اساس جواب‌گویی جهان اسلام به غدیر به صحنه تاریخ آمده است تا همه بتوانند بفهمند چرا امت اسلام از جایگاهی که باید داشته باشد عقب افتاده است. شما حتماً با این سؤال روبه‌رو هستید که چرا ما آن طور که شأن اسلام است در تاریخ درخشش نداریم و تازه در رویارویی با غربِ جدید نه‌تنها درخششی از خود نشان ندادیم که عقب هم افتادیم؟ به نظرم تا حال جهان اسلام جرأت نمی‌کرد بگوید ریشهی عدم درخشش از آن‌جا است که سخن خدا در غدیر، نادیده گرفته شد، ولی با ظهور انقلاب اسلامی و ظاهر شدن توانایی‌های مکتب تشیع، آرام‌آرام ذهن‌ها دارد به این مطلب نزدیک می‌شود و معلوم شده تلاش‌های دشمنان اسلام جهت غفلت از این امر به نتیجه نمی‌رسد و کارشان را سخت‌تر می‌کند، چون انقلاب اسلامی نشان داده از آن موانع نیز می‌تواند عبور کند و با عبور از آن موانع، بیش از پیش توجه‌ها به سوی آن جلب می‌شود و هرچه بهتر جایگاه خود را در تاریخ معاصر پیدا می‌کند. جایگاه تاریخی انقلاب اسلامی را می‌توان از حد و اندازه‌ی مقابله‌ی آن با استکبار جهانی شناخت، آن‌هم استکباری که خود را صاحب کره‌ی زمین می‌داند.